Jak używać języka figuratywnego w swoim piśmie?

Popraw swoje pisanie, używając języka figuratywnego, aby opisać otoczenie, przekazać punkt widzenia lub ujawnić ważną cechę charakteru.

Ucz się od najlepszych

Przejdź do sekcji

• Dlaczego pisarze używają języka figuratywnego?
• 5 sposobów używania języka figuratywnego
• Chcesz dowiedzieć się więcej o pisaniu?

James uczy, jak tworzyć postacie, pisać dialogi i sprawiać, że czytelnicy przewracają stronę.

Celem języka figuratywnego jest wyjście poza dosłowne znaczenie słów, aby twórz żywe obrazy w umysłach czytelników . W Nadzieja jest rzeczą z piórami Emily Dickinson Dickinson porównuje nadzieję do nieskończenie śpiewającego ptaka, który siedzi w duszy. Większość przykładów języka figuratywnego obejmuje środki literackie, takie jak porównania, metafory i hiperbole w celu wyrażenia znaczenia, wywołania emocji i dokonania bezpośrednich porównań z twoimi słowami.

Dlaczego pisarze używają języka figuratywnego?

Czasami dosłowny język nie wystarcza, aby przekazać wiadomość lub zamiar, a bardziej żywe obrazy są potrzebne, aby pomóc czytelnikom zrozumieć zakres narracji. W tym miejscu pojawia się użycie języka figuratywnego. Kiedy pisarze używają języka figuratywnego (lub figury retorycznej), są w stanie wyrazić wyraźniejszy obraz swoimi słowami, wywierając większy wpływ na ich kreatywne pisanie .

5 sposobów używania języka figuratywnego

Istnieje wiele popularnych typów języka figuratywnego, które występują w różnych formach. Możesz użyć tych różnych figur retorycznych, aby opisać otoczenie, przekazać konkretny punkt widzenia lub ujawnić cechę charakteru. Nie ma prawdziwych ograniczeń co do tego, w jaki sposób możesz korzystać z języka figuratywnego, o ile pasuje on do twojego pisma i ulepsza twój tekst, zamiast go ugrzęznąć.

1. Aby ujawnić cechy charakteru : Hiperbola to przykład języka figuratywnego, którego można użyć do wyrażenia sposobu, w jaki postać myśli lub zachowuje się. Na przykład dzwoniłem do ciebie milion razy, to coś, co powiedziałby młody, dramatyczny bohater, ale prawdopodobnie nie lekarz ani senator. Hiperbolę można również wykorzystać do wyrażenia intensywności cech postaci – jego ostry, chrapliwy głos był dosłownie najgorszą rzeczą, jaką kiedykolwiek słyszała. Chociaż jest to przesada, w żywy sposób oddaje to, jak postać czuje się w stosunku do innej osoby.
2. Aby opisać ustawienie : Symile i metafory to mocne sposoby na opisanie sposobu, w jaki wygląda i zachowuje się środowisko. Niebo było wściekłe jak mściwy bóg, oznacza nie tylko, że zbliża się burza, ale że może być tak duża, jak te opisane w Biblii. Czytelnik rozumie, jak intensywna będzie burza, ponieważ pisarz poszedł dalej, opisując scenę, niż mówiąc, że niebo było ciemnoszare. Przykładem metafory opisującej otoczenie brzmi: Ocean był ciemną otchłanią. Czytelnik od razu wie, że to nie jest tropikalna plaża — jest to złowieszczy odcinek wody, który oznacza uczucie niepokoju i niepewności.
3. Aby opisać dźwięk : Onomatopeję można wykorzystać, aby pomóc widzom wyobrazić sobie hałas danej sceny . Przykładem jest piskliwie zatrzymujący się. Brzęczenie dzwonów obudziło rynek miejski, dając kolejną warstwę zanurzenia w tekście, włączając dodatkowe zmysłowe szczegóły dźwięku. Aliteracja (powtórzenie dźwięków spółgłoskowych) to także sposób, w jaki pisarze mogą nadać rytm swojemu pisaniu, tworząc niezapomniane obrazy poprzez powtarzalny dźwięk. Na przykład linia lotnicza może powiedzieć, że latają z Berlina do Bogoty.
4. Aby wzmocnić humor : Hiperbola może być użyta jako element humorystyczny, podobnie jak niedopowiedzenie. Na przykład, jeśli postać jest w mroźnej temperaturze, ale tylko wyraża, że ​​jest trochę chłodna, mówi z niedopowiedzeniem. Inny przykład: In Monty Python i Święty Graal , Czarnemu Rycerzowi odcina się kończyny tylko po to, by oświadczyć, że to tylko rana na ciele. Niedopowiedzenia mogą zmniejszyć znaczenie konkretnego wydarzenia dla humoru, tworząc poczucie ironii, które publiczność uważa za zabawne.
5. Aby zwiększyć kontrast : Oksymoron to kolejny przykład języka figuratywnego, który można wykorzystać do uzyskania efektu, porównując dwie przeciwstawne rzeczy. Na przykład u Williama Szekspira Romeo i Julia Juliet twierdzi, że jej rozstanie z Romeo jest tak słodkim smutkiem, przekazującym poczucie wewnętrznego konfliktu w tym, jak ostatecznie czuje się w ich interakcjach. Romeo używa również zwrotów, takich jak bijatyka miłości i kochająca nienawiść, dwa oksymorony, które wywołują emocjonalne sprzeczności, które Romeo odczuwa w swoim życiu, zakochując się w Julii.

Chcesz dowiedzieć się więcej o pisaniu?

Zostań lepszym pisarzem dzięki rocznemu członkostwu Masterclass . Uzyskaj dostęp do ekskluzywnych lekcji wideo prowadzonych przez mistrzów literatury, w tym Neila Gaimana, Davida Baldacciego, Joyce Carol Oates, Dana Browna, Margaret Atwood, Davida Sedarisa i innych.