Poezja 101: Co to jest onomatopeja? Dowiedz się, jak używać onomatopei w poezji i literaturze na przykładach

Zazwyczaj to, jak brzmią słowa, nie ma związku z ich znaczeniem. Nie jest to prawdą w przypadku onomatopei, gdzie słowa brzmią tak, jak są. Język angielski jest zaśmiecony tymi naśladującymi słowami, od miauczących kotów po szemrzące strumyki. W poezji i literaturze efekt dźwiękonaśladowczy jest czymś, co pisarze mogą wykorzystać do tworzenia żywych obrazów bez gadatliwości.

Przejdź do sekcji

• Co to jest onomatopeja?
• Czym jest onomatopeja w poezji?
• 3 sposoby wykorzystania onomatopei
• Przykłady onomatopei w poezji
• Dowiedz się więcej o MasterClass Billy'ego Collinsa

Na swoich pierwszych zajęciach online były amerykański poeta, Billy Collins, uczy, jak znaleźć radość, humor i człowieczeństwo w czytaniu i pisaniu poezji.

Co to jest onomatopeja?

Onomatopeja to słowo, które brzmi jak to, do czego się odnosi. Połączenie dźwięków literowych w słowie imituje naturalne dźwięki tego przedmiotu lub działania.

Wiele języków jest przepełnionych dźwiękonaśladowczymi słowami – każdy dźwięk zwierzęcy, od wow-wow, przez muu do ribbit, jest formą onomatopei, podobnie jak tykanie zegara, ding-dong dzwonka do drzwi, piknięcie, trzask, czkawka, syk i rechot. Wydaje się, że takie słowa mają wbudowane efekty dźwiękowe.

Onomatopeja to słowo łacińskie, ale jego etymologia wywodzi się ze starożytnej greckiej onomatopoii, co oznaczało tworzenie imienia lub słowa. Czasami onomatopeję używa się zamiennie z terminem echoizm.

do czego służy muddler

Czym jest onomatopeja w poezji?

Onomatopeja to także narzędzie literackie używane w poezji i prozie. Ta definicja dźwiękonaśladownictwa jest nieco szersza niż potoczna — poza dobrze znanymi słowami dźwiękonaśladowczymi obejmuje ciągi słów, które razem dają powiązany efekt dźwiękowy. Zwykle dzieje się tak, ponieważ pisarz wykorzystał takie urządzenia, jak asonacja , współbrzmienie , i aliteracja .

Używana w ten sposób, onomatopeja jest formą języka figuratywnego, podnoszącą obrazowość poza dosłowne znaczenie słowa na stronie. Czasami pisarze posuwają się tak daleko, że tworzą nowe słowa w oparciu o naturalne dźwięki, takie jak tattarrattat, ulubione słowo Jamesa Joyce'a na pukanie do drzwi w Ulisses .

jak używać stymulatora prostaty

3 sposoby wykorzystania onomatopei

Onomatopeja pomaga uwydatnić język poza dosłowne słowa na stronie. Sensoryczny efekt onomatopei jest wykorzystywany do tworzenia szczególnie żywych obrazów — to tak, jakbyś był w samym tekście, słysząc to, co słyszy nadawca wiersza. Znajduje również zastosowanie w:

• Literatura dziecięca . Onomatopeja pojawia się szczególnie mocno w książkach dla dzieci, ale to nie znaczy, że jest nieskomplikowana. Jest raczej używany w różny sposób dla różnych odbiorców.
• Komiks . W komiksach jest znany przykład onomatopei: efekty dźwiękowe napisane w stylizowanych dymkach. Pow, bang i kaboom są powszechne, ale pisarze komiksów czasami wymyślają neologizmy (lub nowe słowa) dla konkretnych postaci i sytuacji. Thwip to słowo, które towarzyszy Spider-Manowi strzelającemu w swoją sieć i snikt, gdy pojawiają się pazury Wolverine'a. Dowiedz się więcej o komiksach z Neilem Gaimanem tutaj.
• Reklama . Snap, Crackle i Pop to maskotki marki płatków śniadaniowych Rice Krispies, nazwanych tak od dźwięku, jaki wydaje mleko podczas interakcji z dmuchanym ryżem. Klasyczny slogan dla Alki Seltzer imituje dźwięk rozpuszczającej się w wodzie tabletki linią Plop, plop, fizz, fizz, och, co to za ulga.

MasterClass

Sugerowane dla Ciebie

Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.

Uczy czytania i pisania poezji

Uczy pisania

Uczy pisania scenariuszy

Uczy pisania dla telewizji

jakiego schematu rymów używa ten wiersz?

Przykłady onomatopei w poezji

Myśl jak profesjonalista

Na swoich pierwszych zajęciach online były amerykański poeta, Billy Collins, uczy, jak znaleźć radość, humor i człowieczeństwo w czytaniu i pisaniu poezji.

Edgar Allan Poe był mistrzem onomatopei. Oto fragment Kruka z 1845 roku:

Kiedy kiwałem głową, prawie drzemiąc, nagle rozległo się pukanie, Jak ktoś delikatnie puka, puka do drzwi mojej komnaty. — To jakiś gość — mruknąłem, pukając do drzwi mojej komnaty — Tylko to i nic więcej.

W tym przykładzie żadne z poszczególnych słów nie jest pojedynczo onomatopeiczne; to raczej zbiór i organizacja dźwięków Poego jako całość tworzy onomatopeję. Powtarzanie dopisujących słów przywołuje odgłos pukania. Poe używa onomatopei podobnie w swoim wierszu z 1849 r. Dzwony:

Do cynowania, która tak muzycznie brzmi Od dzwonów, dzwonków, dzwonków, dzwonków, Dzwonów, dzwonków, dzwonków... Od brzęku i brzęczenia dzwonów.

Samo słowo dzwony nie jest dźwiękonaśladowcze, ale uporczywe powtarzanie daje poczucie rytmicznego brzęku metalu. Poe powtarza dzwony 62 razy w tym wierszu.

Innym przykładem jest The Rime of the Ancient Mariner Samuela Taylora Coleridge'a:

wiersze z 8 sylabami w wierszu

Bruzda podążała swobodnie; Byliśmy pierwszymi, którzy wpadliśmy do tego cichego morza.

Bardziej nawet niż stukanie i stukanie, bruzda i podążanie za wolnymi ruchami pozornie nie mają żadnego związku z odgłosami żeglugi. Ale zestawione razem tworzą porozumienie między dźwiękiem a tematem i brzmią trochę jak fale rozkwitające w ślad za statkiem.

W Highwayman Alfreda Noyesa znajdują się dalsze przykłady znakomitych onomatopei:

Na bruku zaklekotał i zderzył się na ciemnym podwórku zajazdu. Stukał batem w okiennice, ale wszystko było zamknięte i zaryglowane.

I później:

dżem vs galaretka vs konfitury vs kompot vs marmolada

Tlot-tlot; tlot-tlot! Czy to słyszeli? Końskie kopyta dzwonią czysto; Tlot-tlot; tlot-tlot, w oddali? Czy byli głusi, że nie słyszeli?

Ostatnie wiersze pokazują, jak bardzo proste, wymyślone słowa do naśladowania efektów dźwiękowych mogą mieć silny wpływ.

Dowiedz się więcej o czytaniu i pisaniu poezji z amerykańskim poetą, Billym Collinsem, tutaj.