Niezależnie od tego, czy chcesz wydać twardą okładkę, czy e-booka cyfrowego, ważne jest, aby znać proces publikacji książki.
Na pisanie historii składa się wiele elementów, takich jak rozwijanie postaci, składanie fabuły i tworzenie idealnego zakończenia. Od strony technicznej autorzy muszą wziąć pod uwagę liczbę słów, które znajdą się w ich ukończonym rękopisie. Jeśli chodzi o liczbę słów, jest idealne miejsce, które opiera się na gatunku książki i grupie docelowej. Postępuj zgodnie z tym przybliżonym przewodnikiem po liczbie słów, gdy rozpoczynasz swoją literacką podróż.
Pisanie książki dla dzieci może być bardzo satysfakcjonujące dla nowych autorów. Oto przewodnik po różnych typach książek dla dzieci i co należy wziąć pod uwagę przed pisaniem.
Dlaczego niektóre historie wciągają cię raz za razem? Ważną rolę odgrywają fascynujące postacie i autentyczne dialogi, podobnie jak zapierające dech w piersiach sceny akcji i rozdzierające serce romanse. I chociaż najwspanialsze historie, jakie kiedykolwiek napisano, zawierają mieszankę tych elementów, jest jeden składnik, który wyróżnia się spośród innych, katapultując dzieła od komercyjnej sławy do krytycznego sukcesu i klasycznego statusu: silny motyw literacki.
Eseje analityczne umożliwiają dzielenie się spostrzeżeniami na temat dzieła literackiego, opracowania naukowego lub wydarzenia historycznego.
Opowiadania są niezależnymi utworami prozą, których funkcją jest przekazanie morału, uchwycenie chwili lub wywołanie określonego nastroju. Opowiadania są często bardziej skoncentrowane, ponieważ wszystkie elementy – fabuła, postać, tempo, struktura opowieści itd. – muszą współpracować, aby osiągnąć ten wspólny cel. Jednak nawet po zebraniu wszystkich pomysłów na fabułę, których potrzebujesz, aby stworzyć swój świat, ułożyć fabułę i osiągnąć tę harmonię, jaki dokładnie jest właściwy sposób na rozpoczęcie swojej historii? Krótka historia może mieć mnóstwo początków, a wszystko sprowadza się do tego, co pasuje do treści, gatunku i tonu całej historii, którą próbujesz opowiedzieć. Dobry początek odciągnie uwagę czytelnika od początkowych linijek i utrzyma ich zaangażowanie przez resztę historii.
Pod wieloma względami rzemiosło pisania dobrej tajemnicy jest podobne do tworzenia dobrej układanki — staranne planowanie i prezentacja mogą zapewnić, że efekt końcowy będzie wciągający, który sprawi, że Twoi widzowie będą zgadywać przez cały czas.
Ludzie piszą osobiste eseje z wielu powodów. Uczniowie szkół średnich piszą je na studia, a pisarze używają ich do dzielenia się osobistymi historiami z innymi. Osobisty esej narracyjny może oświecić i zainspirować odbiorców informacjami uzyskanymi z doświadczeń z prawdziwego życia.
Od Dumy i uprzedzenia Jane Austen po Notatnik Nicolasa Sparksa, romanse wypełniają nasze serca, rozpalają nasze pasje i pomagają nam spojrzeć na naturę miłości w nowym świetle. Istnieje wiele składników wspaniałej powieści romantycznej, a początkujący pisarze romansów będą potrzebować ich wszystkich, aby opowiedzieć skuteczną historię.
Jednym ze szczególnych wyzwań (i radości) związanych z pisaniem książek dla dzieci jest to, że dla pewnych grup wiekowych ilustracje są koniecznością.
Niezależnie od tego, czy pracujesz nad powieścią, czy opowiadaniem, pisanie dialogów może być wyzwaniem. Jeśli martwisz się o to, jak interpunkować dialog lub jak sformatować swoje cudzysłowy, nie bój się; zasady dialogu w fikcji i literaturze faktu można opanować, przestrzegając kilku prostych zasad.
U podstaw wszystkich wspaniałych opowieści leży przekonujący wachlarz typów postaci. Główny bohater powinien być trójwymiarowy i przekonujący; powinny być tego rodzaju dynamicznymi postaciami, z którymi czytelnicy i widzowie mogą spędzać dni i nie nudzić się. Równie ważne są postacie drugoplanowe, od pomocników, przez zainteresowania miłosne, przez postacie rodziców, po złoczyńców i antybohaterów. Istnieją trzy sposoby kategoryzacji typów postaci. Jednym z nich są archetypy – szerokie opisy różnych typów postaci, które zaludniają ludzkie historie. Innym sposobem jest pogrupowanie postaci według roli, jaką odgrywają w trakcie historii. Trzecią metodą jest grupowanie postaci według jakości, określając sposób, w jaki się zmieniają lub pozostają takie same w narracji. Tworząc własną historię — niezależnie od tego, czy jest to pierwsza powieść, scenariusz czy opowiadanie — zastanów się, w jaki sposób te typy postaci funkcjonują w ramach ogólnej narracji.
Jeśli uważasz, że jesteś gotowy, aby spróbować swoich sił w pisaniu wierszy, pomocne może być określenie ogólnych parametrów jako drogowskazów.
Dzięki świetnemu podsumowaniu możesz skondensować szereg informacji, dając czytelnikom agregację najważniejszych części tego, co zamierzają przeczytać (lub w niektórych przypadkach zobacz). Dobrze napisane streszczenie zapewnia podstawowe zrozumienie fragmentu literatury, mediów lub historii. Dowiedz się więcej o tym, jak napisać skuteczne podsumowanie dla ugruntowanej pracy.
Punkt kulminacyjny to dramatyczny punkt zwrotny w narracji – kluczowy moment u szczytu fabuły, w którym protagonista staje przeciwko przeciwnej sile, aby raz na zawsze rozwiązać główny konflikt. Kulminacja jest jednym z najważniejszych środków literackich w strukturze fabuły; to moment, w którym historia wygina się i zaczyna schodzić w dół.
Eseje opisowe uczą studentów podstaw pisania i wyrażania siebie. W zależności od rodzaju pracy i celów związanych z pisaniem możesz kontynuować pisanie opisowych esejów w swojej karierze zawodowej.
Opowiadanie historii pozwoliło ludziom zrozumieć świat i czerpać głębsze znaczenie ze swojego życia od początku historii ludzkości. Techniki i metody dostarczania dobrego opowiadania historii mogły się zmienić od tego czasu, ale siła opowiadania, która nas porusza i wywołuje głębsze poczucie więzi między nami, pozostała niezmienna. Jako pisarz, rozwijanie umiejętności opowiadania historii i uczenie się, jak przekształcać własne doświadczenia w historię, wymaga praktyki, ale istnieją wypróbowane i prawdziwe metody doskonalenia swojego rzemiosła.
Tempo jest kluczowym elementem pisania, niezależnie od tego, czy zaczynasz powieść, nowelę, opowiadanie czy książkę non-fiction. Jako autor posiadasz kluczowe narzędzie do określania tempa czytania przez odbiorców: długość rozdziału. Najlepsi autorzy zarządzają długością swoich rozdziałów, aby nadążać za narracją głównego bohatera. Właściwa długość rozdziału pomaga również autorom dopasować rozpiętość uwagi czytelnika, a także budować oczekiwanie na każdy zwrot i zwrot.
W literaturze punkt widzenia trzeciej osoby podąża za wieloma postaciami i łukami narracyjnymi, przybliżając i oddalając historię tak, jak robi to kamera w filmie. Narrator trzeciej osoby może być wszechwiedzący (świadomy myśli i uczuć każdej postaci) lub ograniczony (skupiony na jednej postaci lub świadomy tylko tego, co mówią i robią niektóre postacie). Jaki jest punkt widzenia osoby trzeciej podczas pisania? Z perspektywy trzecioosobowej autor opowiada historię o bohaterach, odwołując się do nich po imieniu lub używając zaimków trzecioosobowych on, ona i oni. Inne punkty widzenia na piśmie to pierwsza osoba i druga osoba.
Niezależnie od tego, czy są to ulice Nowego Jorku w latach 70., czy Śródziemie we Władcy Pierścieni, sceneria jest jednym z najważniejszych elementów literackich w pisaniu opowieści. Ustawienie — miejsce i czas akcji narracyjnej — tworzy wiarygodny świat, w którym postacie mogą realizować swoje cele.