Ekspresjonizm w sztuce: 3 cechy sztuki ekspresjonistycznej

Od lat 90. XIX wieku po I wojnę światową na całym świecie przetoczył się ruch sztuki współczesnej znany jako ekspresjonizm.

Przejdź do sekcji

• Czym jest ekspresjonizm?
• Krótka historia ekspresjonizmu
• 3 Definiowanie cech sztuki ekspresjonistycznej
• Ekspresjonizm a ekspresjonizm abstrakcyjny: jaka jest różnica?
• 4 godne uwagi obrazy artystów ekspresjonistycznych
• Gotowy, aby wykorzystać swoje zdolności artystyczne?
• Dowiedz się więcej o MasterClass Jeffa Koonsa

Jeff Koons uczy, jak kolor, skala, forma i inne elementy mogą pomóc w ukierunkowaniu Twojej kreatywności i tworzeniu sztuki, która jest w Tobie.

Czym jest ekspresjonizm?

Ekspresjonizm był ruchem artystycznym, który zyskał uznanie na przełomie XIX i XX wieku. Znaczna część ruchu ekspresjonistycznego powstała w Niemczech, a niemiecki ekspresjonizm podsycał podobne wydarzenia w całej Europie Północnej, a ostatecznie na całym świecie.

Sztuki wizualne Ekspresjonizm nigdy nie był ruchem zjednoczonym. Malarstwo ekspresjonistyczne obejmuje prace zgrupowane z surrealizmem, symbolizmem, futuryzmem, fowizmem, kubizmem, wortyzmem i dadaizm . Pod wieloma względami ruch był reakcją na impresjonizm i postimpresjonizm.

Krótka historia ekspresjonizmu

Pojęcie sztuki ekspresjonistycznej było płynne i luźno zdefiniowane w epoce, w której istniało. Mimo to w okresie ekspresjonizmu wyróżnia się kilka postaci i filozofii.

• XIX-wieczna churn : Koniec XIX wieku przyniósł gwałtowne zmiany i ewolucję we wszystkich formach sztuki zachodniej. Dominującym stylem malarskim wśród europejskiej inteligencji był impresjonizm, ale niektóre sztuki europejskie wykazywały oznaki bardziej surowego, emocjonalnego stylu. Norweski malarz Edvard Munch zilustrował tę zmianę swoją przełomową pracą Krzyk (1893).
• niemieckie przywództwo : Wraz z pojawieniem się nowych form sztuki na przełomie XIX i XX wieku Niemcy stały się kolebką innowacji. Kolektyw czterech niemieckich artystów o nazwie Most (The Bridge) powstał w Dreźnie w 1905 roku. Na czele grupy stanął malarz i grafik Ernst Ludwig Kirchner, który w szczególności nie używał w opisie terminu „ekspresjonizm”. W 1911 r. kolektyw pod nazwą Niebieski jeździec (The Blue Rider) powstał w Monachium, biorąc swoją nazwę od obrazu z 1903 roku Rosjanina Wasilija Kandinsky'ego, który sam był członkiem kolektywu. Niebieski jeździec wystąpił także Szwajcar Paul Klee oraz Niemcy Franz Marc i Auguste Macke. Inni znani niemieccy ekspresjoniści z tego okresu to Emil Nolde, Max Beckmann, Karl Schmidt-Rottluff, Erich Heckel, Fritz Bleyl, Otto Dix i Käthe Kollwitz.
• Ekspansja poza Niemcy : Podczas gdy niemieccy ekspresjoniści kierowali nowym ruchem, nie byli sami w jego objęciach. Z ekspresjonistycznym ruchem artystycznym związani są austriaccy artyści Egon Schiele i Oskar Kokoschka, Amerykanie Stuart Davis i Max Weber oraz Rosjanie Marc Chagall i Alexej von Jawlensky.
• Rozpuszczenie na inne style : Ekspresjonizm pozostał modny w sztuce niemieckiej po I wojnie światowej, kiedy naród był znany jako Republika Weimarska. Jednak naród (i cała Europa) ucierpiał ekonomicznie, co utorowało drogę totalitaryzmowi, szowinizmowi, a ostatecznie Holokaustowi. Kiedy naziści doszli do władzy w Niemczech i kiedy Stalin przejął kontrolę nad ZSRR, sztuka europejska stała się bardziej jawnie symboliczna i nacjonalistyczna. Chociaż ekspresjonizm później ponownie zamanifestował się w stylach takich jak neoekspresjonizm i abstrakcyjny ekspresjonizm, ruch przełomu wieków się skończył.

3 Definiowanie cech sztuki ekspresjonistycznej

Sztuka ekspresjonistyczna wyróżniała się na tle swoich poprzedników na trzy znaczące sposoby.

1. Silne pociągnięcia pędzlem : Podczas gdy wielu dziewiętnastowiecznych impresjonistów i postimpresjonistów wyrobiło sobie markę krótkimi, szczegółowymi pędzlami, artyści ekspresjonistyczni stosowali odważniejsze pociągnięcia i geometryczne kształty.
2. Stark formy : Wielu ekspresjonistów miało doświadczenie w grafice i drzeworytnictwie. Zastosowali kunszt tych mediów do swojego malarstwa, tworząc surowe postacie, które czasami poruszały się po linii dwuwymiarowości. To połączyło ekspresjonizm z fowizmem Henri Matisse'a i kubizmem Pablo Picasso i Georges Braque.
3. Subiektywność : Impresjonizm dążył do zredukowania konkretnych obiektów do bardziej elementarnych kolorów i kształtów. Ekspresjonizm poszedł dalej, nakładając subiektywną perspektywę artysty. Sztuka ekspresjonistyczna skupia się mniej na scenach, które istnieją w rzeczywistości, a bardziej na tym, jak istnieją w umyśle artysty.

Ekspresjonizm a ekspresjonizm abstrakcyjny: jaka jest różnica?

Ekspresjonizm i ekspresjonizm abstrakcyjny to dwa odrębne ruchy artystyczne z zauważalnymi różnicami.

• Okres czasu : Ekspresjonizm miał miejsce w okresie od lat 90. XIX wieku do I wojny światowej. Ekspresjonizm abstrakcyjny zyskał na znaczeniu po II wojnie światowej.
• Styl : Amerykański krytyk sztuki Robert Coates spopularyzował termin „abstrakcyjny ekspresjonizm po tym, jak on i inni krytycy sztuki zauważyli, że prace z lat 40. były bardziej surowe, prymitywne i symboliczne niż dzieła ekspresjonistyczne, które je poprzedzały.
• Początki geograficzne : W przeciwieństwie do czołowych ekspresjonistów, którzy w dużej mierze pochodzili z Niemiec, Francji i Austrii, ekspresjoniści abstrakcyjni pochodzili głównie z Ameryki, szczególnie z Nowego Jorku.

MasterClass

Sugerowane dla Ciebie

Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.

Uczy sztuki i kreatywności

Uczy pisania

Uczy sztuki wykonania

Uczy Fotografii

4 godne uwagi obrazy artystów ekspresjonistycznych

Myśl jak profesjonalista

Jeff Koons uczy, jak kolor, skala, forma i inne elementy mogą pomóc w ukierunkowaniu Twojej kreatywności i tworzeniu sztuki, która jest w Tobie.

Cztery godne uwagi obrazy oferują migawkę sztuki ekspresjonistycznej.

1. Niebieski jeździec Wassily Kandinsky (1903) : Ten obraz, który nosi nazwę z niemieckim kolektywem artystycznym Kandinsky, stanowi pomost między drobiazgowym pędzlem impresjonizmu a subiektywnym wyobrażeniem rodzącego się ruchu ekspresjonistycznego. Ten obraz z początku jego kariery charakteryzuje się łagodniejszymi pociągnięciami pędzla i oprawą pasterską, ujawniając wpływy XIX-wiecznych mistrzów impresjonizmu. Kandinsky później faworyzował bardziej sztywne, symboliczne, dwuwymiarowe przedstawienia, które lepiej pasowały do ​​awangardowych ekspresjonistów abstrakcyjnych.
2. Portret Eduarda Kosmacka Egona Schielego (1910) : Ten surowy, prymitywny, prawie dwuwymiarowy portret pokazuje radykalne zerwanie z dawnymi tradycjami.
3. Duże niebieskie konie przez Franza Marca (1911) : Eksponując przerośnięte formy i mocno napigmentowane kolory, które przywodzą na myśl mistrza fowistów Henri Matisse'a, ta niemiecka ekspresjonistyczna praca porzuca paletę kolorów ze świata rzeczywistego na rzecz wyobrażonej przez artystę.
4. Marsz Tkaczy autorstwa Käthe Kollwitz (1898) : Käthe Kollwitz była ważną artystką-ekspresjonistką w ruchu zdominowanym przez mężczyzn. Ta akwaforta z akwatintą i papierem ściernym przedstawia dramatyczną scenę próby buntu czeskich i polskich tkaczy w 1844 roku.

Gotowy, aby wykorzystać swoje zdolności artystyczne?

Chwyć Roczne członkostwo MasterClass i poznaj głębię swojej kreatywności z pomocą Jeffa Koonsa, płodnego (i finansującego) współczesnego artystę znanego ze swoich rzeźbionych balonów w cukierkowych kolorach. Ekskluzywne lekcje wideo Jeffa nauczą Cię dostrzegać swoją osobistą ikonografię, wykorzystywać kolor i skalę, odkrywać piękno przedmiotów codziennego użytku i wiele więcej.