Zrozumienie kroju pisma: 22 elementy typografii

Kroje pisma mogą tworzyć nastrój cyfrowego pisania, projektowania stron internetowych, projektowania graficznego, nagłówków, reklam, logo i innych.

jakie są różne części piosenki?

Przejdź do sekcji

• Co to jest krój pisma?
• Krótka historia kroju pisma
• Jaka jest różnica między krojem pisma a czcionką?
• Szeryf kontra Kroje pisma bezszeryfowego
• 22 elementy typografii
• 8 stylów krojów pisma
• Chcesz dowiedzieć się więcej o wykorzystaniu swojego geniusza w projektowaniu graficznym?
• Dowiedz się więcej o MasterClass Davida Carsona

Pionierski grafik David Carson uczy Cię swojego intuicyjnego podejścia do tworzenia prac, które łamią zasady i wywierają wpływ.

Co to jest krój pisma?

Krój pisma to specyficzny styl pracy literowej i znaków interpunkcyjnych, znanych również jako glify, które mają wspólny projekt. W każdym kroju pisma istnieje rodzina czcionek, które można zmieniać w celu uzyskania różnych rozmiarów, grubości lub stylów. Podstawowym projektem pracy liter jest jednak krój pisma. Kroje pisma narodziły się wraz z wynalezieniem prasy drukarskiej i są standardem w stosowanych obecnie cyfrowych programach do przetwarzania tekstu. Kroje pisma mogą być również projektowane przez podmioty takie jak odlewnie czcionek cyfrowych lub projektantów czcionek.

Krótka historia kroju pisma

Kroje pisma istnieją od połowy XV wieku, począwszy od wynalezienia prasy drukarskiej przez Johannesa Gutenberga. Jego mechaniczne litery wielokrotnego użytku były w stanie tworzyć strony pełne tekstu szybciej niż pisanie ręczne. Oryginalny projekt kroju pisma został oparty na kaligrafii Blackletter znanej jako Gothic. Litery te zajmowały jednak dużo miejsca, tworząc znacznie dłuższe książki i wymagały więcej czasu na złożenie metalowych liter.

Pod koniec XV wieku francuski grawer Nicolas Jensen stworzył rzymską czcionkę, mniejszą literę, która mogła pomieścić więcej słów na każdej stronie. Krój Jensona stał się w końcu modelem, na którym opiera się wiele nowoczesnych czcionek. W 1780 r. dwóch projektantów czcionek — Firmin Didot i Giambattista Bodoni — stworzyło pierwszy nowoczesny krój szeryfowy, naznaczony ozdobnymi ogonami na końcach kresek liter. Czcionki szeryfowe płytowe stały się popularne w XIX-wiecznym druku, a także w reklamie drukowanej.

Przez cały XX wiek media drukowane preferowały kroje szeryfowe, chociaż czcionka bezszeryfowa Helvetica – wynaleziona przez Maxa Miedingera – stała się popularna w połowie XX wieku. Pod koniec lat 60. Rudolf Hell wynalazł pierwszy cyfrowy krój pisma, a kroje i style czcionek ewoluowały i stały się bardziej czytelne na początku lat 70. XX wieku. Obecnie seria krojów i szablonów czcionek jest standardem w edytorach tekstu zarówno na komputerach Mac, jak i PC.

Jaka jest różnica między krojem pisma a czcionką?

Główna różnica między kroje i czcionki jest to, że krój pisma to grupa glifów charakteryzujących się tym samym projektem. Czcionka to podzbiór kroju pisma tworzony przez zmianę oryginalnego kroju pisma. Na przykład Arial Narrow, charakteryzujący się cieńszymi liniami, i Arial Black, charakteryzujący się cięższymi liniami, to dwie różne czcionki utworzone z tego samego kroju Arial.

Szeryf kontra Kroje pisma bezszeryfowego

Wiele popularnych krojów pisma i wymaganych przez nie czcionek można podzielić na dwie kategorie: kroje szeryfowe lub czcionki bezszeryfowe. Szeryf to ozdobna kreska, która wystaje poza koniec pociągnięcia litery. Kroje pisma szeryfowe są nazywane krojami szeryfowymi, podczas gdy kroje pisma bezszeryfowego nie mają tych ozdobnych obrysów. Niektóre popularne przykłady krojów pisma szeryfowego to Times New Roman, Garamond i Georgia. Niektóre popularne czcionki bezszeryfowe to Arial, Futura i Helvetica.

22 elementy typografii

Niektóre typowe elementy pracy z literami w projektowaniu czcionek obejmują:

1. Ramię : Ramię to część litery, która rozciąga się w górę — prosta lub zakrzywiona — z jednym końcem dołączonym, a drugim wolnym, podobnie jak wersja pisana wielkimi lub małymi literami.
2. Wznoszący się : Ascers to części małych liter, które rozciągają się powyżej wysokości x, tak jak w przypadku litery h, f lub l.
3. Bar : Słupek to pozioma kreska litery, na przykład f lub e.
4. miska : Miska to zakrzywiona część postaci, która tworzy zamkniętą przestrzeń. Miski są w literach takich jak O i o, a także D i d.
5. Wysokość czapki : We wzornictwie typograficznym wysokość nasadki lub linia nasadki odnosi się do wyimaginowanej linii oznaczającej wysokość płaskich, wielkich liter, takich jak M. Czytelność może się zwiększać lub zmniejszać w zależności od stosunku między wysokością x a wysokością nasadki.
6. Licznik : Licznik odnosi się do częściowo lub całkowicie zamkniętej przestrzeni ujemnej wewnątrz niektórych liter. W przypadku liter takich jak a, b i o mają one zamknięte liczniki utworzone przez miski. Otwarte liczniki lub otwory odnoszą się do białej przestrzeni wewnątrz częściowo zamkniętych liter, takich jak e, c lub górna część małej litery a.
7. Poprzeczka : Poprzeczka to pozioma kreska litery, która łączy dwa inne pociągnięcia, na przykład A lub H.
8. Potomkowie : Zstępy to części litery, które opadają poniżej linii bazowej. Możesz znaleźć malejące zarówno wielkie, jak i małe litery, jak widać w Q, ale także y, j i g.
9. Ucho : W niektórych krojach mała kreska wystająca z boku małej litery g nazywana jest uchem.
10. Zwieńczenia : Zwieńczenia to zakrzywione lub zwężające się końce widoczne na literach takich jak e i c.
11. Noga : Noga to część litery, która rozciąga się w górę, prosta lub zakrzywiona, z jednym końcem dołączonym, a drugim wolnym, jak dolna połowa litery K.
12. Szeryfy : Szeryfy to małe linie lub pociągnięcia, które zwisają z głównego pociągnięcia jako stylistyczny akcent liter w czcionce szeryfowej. Times New Roman to popularny krój pisma szeryfowego, podczas gdy Arial jest powszechnie używanym krojem bezszeryfowym.
13. ramię : Ramię to zakrzywione, skierowane w dół pociągnięcie lub łuk widoczny w literach takich jak h, m i n.
14. Kręgosłup : Kręgosłup to główny zakrzywiony ruch w S i s.
15. Ostroga : Mały występ wystający z głównego pociągnięcia, często widoczny na poziomej linii dużej litery G.
16. Trzon : Rdzeń litery to główny pionowy pociągnięcie litery, takiej jak K, lub pierwszy ukośny pociągnięcie litery bez pionów, takich jak A.
17. Udar mózgu : Obrys to dowolna prosta lub zakrzywiona linia używana do wizualnego przedstawienia litery.
18. Plusk : Litera, która nie zawiera ani szeryfów, ani końcówek, może zamiast tego zawierać znaki kaligraficzne, które są fantazyjnymi zawijasami, które zastępują spację, którą normalnie byłby terminal lub szeryf.
19. Ogon : Ogony odnoszą się konkretnie do zakrzywionej dolnej części liter, takich jak Q, j, y i g.
20. Terminal : Terminal odnosi się do końca kreski bez szeryfowej, zwykle spotykanej w wielu czcionkach bezszeryfowych.
21. Odrobina : Kropka nad małą literą i lub j jest określana jako tytuł.
22. X-wysokość : Wysokość x odnosi się do odstępu między linią bazową a linią środkową dla tekstu pisanego małymi literami. Części litery, które wystają ponad wysokość x, są wznoszące, podczas gdy części litery opadające poniżej linii bazowej są dolne.

MasterClass

Sugerowane dla Ciebie

Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.

Uczy projektowania graficznego

Uczy Fotografii

Uczy projektowania i architektury

Uczy budowania marki modowej

co oznacza haczyk na piśmie?

8 stylów krojów pisma

Myśl jak profesjonalista

Pionierski grafik David Carson uczy Cię swojego intuicyjnego podejścia do tworzenia prac, które łamią zasady i wywierają wpływ.

Kroje pisma mogą być w wersji pogrubionej, bardzo pogrubionej, kursywy lub skondensowanej, a także w wąskich, lekkich lub ultra odmianach każdego z nich. Niektóre popularne style krojów pisma obejmują:

1. Czcionka Times New Roman : Times New Roman to krój szeryfowy charakteryzujący się dodatkowymi pociągnięciami na końcu pociągnięcia litery. Times New Roman jest często częstym wyborem do czytania zwykłego tekstu, ponieważ formy literowe ekonomicznie wykorzystują przestrzeń strony.
2. Arial : Arial to neo-groteskowy krój bezszeryfowy z mniejszą liczbą pociągnięć niż standardowe kroje szeryfowe. Krzywe w czcionce Arial są pełne i miękkie z końcowymi pociągnięciami wyciętymi po przekątnej.
3. Helvetica : Opracowana w 1957 roku, Helvetica to kolejny krój pisma bezszeryfowego, który nie ma zakrzywionych ogonów ani końcówek. Helvetica to gęsta forma literowa o dużej wysokości x i ciasnych odstępach między znakami.
4. Przyszłość : Ten krój pisma bezszeryfowego oparty jest na geometrycznych kształtach i stylu Bauhaus. Formy literowe Futury są bardziej modernistyczne i mają większą wagę niż ich poprzedniczki, groteski, często charakteryzujące się zakrzywionymi pociągnięciami końcowymi lub jednolitymi wielkimi literami.
5. Garamond : Garamond, cyfrowo znany jako Monotype Garamond, to rodzaj kroju szeryfowego, nazwany na cześć Claude'a Garamonda, szesnastowiecznego paryskiego grawera stempli, które są formami, które stworzyły metalowe czcionki. Kroje pisma Garamond mają takie cechy, jak pochyłe liczniki lub nabierane szeryfy i są często widywane w tekście głównym i wydawaniu książek.
6. Baskerville : Baskerville to zaokrąglony, ale ostro wycięty krój pisma, chociaż wiele jego wersji przybrało inne charakterystyczne cechy. Ta szeryfowa czcionka jest uważana za krój przejściowy o wysokim kontraście, charakteryzujący się prostymi pociągnięciami i zmienną szerokością liter.
7. Caslon : Krój pisma Caslon charakteryzuje się starszym stylem liter, z szeryfami w nawiasach, krótkimi wzniesieniami i umiarkowaną różnorodnością szerokości linii, które sprawiają, że przypomina pismo odręczne.
8. Verdana : Ta czcionka bezszeryfowa została stworzona, aby ułatwić czytanie na komputerze. Czcionka ta charakteryzuje się luźnymi odstępami między literami, szerokimi licznikami i dużą wysokością x.

Chcesz dowiedzieć się więcej o wykorzystaniu swojego geniusza w projektowaniu graficznym?

Weź Roczne członkostwo MasterClass i pozwól Davidowi Carsonowi być twoim osobistym nauczycielem. Płodny i odznaczony projektant – który był chwalony jako dyrektor artystyczny epoki – ujawnia swoje procesy wychodzenia poza siatkę (projektowania), wdrażania typografii na nowe i interesujące sposoby, innowacyjne zastosowania fotografii i kolażu i wiele więcej.