Przewodnik po dokumentach poetyckich: 4 przykłady trybu poetyckiego

Większość filmów dokumentalnych informuje widzów na dany temat lub przekonuje ich, by uwierzyli w pewną prawdę. Niektórzy dokumentaliści robią to poprzez narrację na materiale filmowym, niektórzy używają stylu cinéma vérité, a inni przyjmują osobiste podejście, wplatając się w narrację filmu. Inni reżyserzy tworzą poetyckie filmy dokumentalne, które mają bardziej eksperymentalne podejście, splatając obrazy i muzykę, aby stworzyć określone emocjonalne przeżycie.

Przejdź do sekcji

• Co to jest poetycki dokument?
• Początki poetyckiego dokumentu
• 3 cechy poetyckich filmów dokumentalnych
• 4 przykłady poetyckich filmów dokumentalnych
• Chcesz dowiedzieć się więcej o kręceniu filmów?
• Dowiedz się więcej o MasterClass Kena Burnsa

Pięciokrotny zdobywca nagrody Emmy uczy, w jaki sposób porusza się po badaniach i wykorzystuje dźwiękowe i wizualne metody opowiadania historii, aby ożywić historię.

Co to jest poetycki dokument?

Dokument poetycki to podgatunek filmów dokumentalnych, który wykorzystuje awangardowe techniki, aby wywołać określony nastrój lub uczucie, zamiast udowadniać sens poprzez tradycyjną, linearną strukturę narracyjną. Poetyccy filmowcy dokumentalni zapewniają widzom emocjonalną perspektywę na temat za pomocą rytmicznych wizualizacji, które zapewniają abstrakcyjną i subiektywną interpretację rzeczywistości.

Początki poetyckiego dokumentu

Poetycki tryb tworzenia filmów dokumentalnych wyłonił się pierwotnie z ruchu filmowego City Symphony w latach 20. XX wieku i był odpowiedzią na styl i treść dominującego gatunku filmów fabularnych. Podczas gdy poetyckie filmy dokumentalne istnieją od lat 20. XX wieku, sam termin „poetycki dokument” został ukuty dopiero w 2001 r. w książce teoretyka dokumentu Billa Nicholsa Wprowadzenie do filmu dokumentalnego . W swojej książce Nichols sklasyfikował tryb poetycki jako jeden z sześciu trybów tworzenia filmów dokumentalnych – obok trybu obserwacji, trybu ekspozycji, trybu partycypacyjnego, trybu refleksyjnego i trybu performatywnego.

3 cechy poetyckich filmów dokumentalnych

Poetyckie filmy dokumentalne skupiają się na wywoływaniu reakcji emocjonalnych u widza i często mają kilka cech jednoczących.

1. Rytm wizualny nad ciągłością : Przełamując standardowe zasady edycji, poetyckie filmy dokumentalne są awangardowe, ponieważ nie zajmują się utrzymaniem ciągłości od sceny do sceny. Zamiast tego celem edycji jest podkreślenie rytmu, kompozycji i projektu ujęć, aby stworzyć wizualizacje, które pokazują widzowi świat z nowego punktu widzenia.
2. Brak tradycyjnej narracji : Ponieważ poetyckie dokumenty skupiają się przede wszystkim na tworzeniu określonego nastroju lub uczucia, tworzenie linearnej narracji nie jest konieczne. To znaczy postacie nie przechodzą przez łuki a fabuły nie zmierzają w kierunku rezolucji.
3. Subiektywność : Zamiast argumentować za obiektywną prawdą opartą na faktach, poetyckie filmy dokumentalne zapewniają subiektywną interpretację tematu. Podchodzą do tematów w sposób bardziej abstrakcyjny i eksperymentalny niż tradycyjne filmy dokumentalne.

4 przykłady poetyckich filmów dokumentalnych

Poetyckie filmy dokumentalne przez lata bardzo się różniły pod względem stylu i tematyki.

1. Deszcz (1929) : Klasyczna symfonia miejska holenderskiego filmowca Jorisa Ivansa wykorzystuje niespójne ujęcia, aby przywołać, jak to jest przeżyć burzę w Amsterdamie.
2. Człowiek z Aran (1934) : Reżyseria: pionier filmów dokumentalnych Robert Flaherty, Człowiek z Aran to poetycka wizja codziennego życia ludzi żyjących na wyspach Aran u wybrzeży Irlandii. Flaherty nie był zainteresowany przestrzeganiem standardowych ograniczeń dokumentalnych i sfabrykowanych scen w celu romantyzowania życia na wyspie. Kolega z filmu Flaherty, John Grierson, ukuł termin „dokument” w 1926 roku, aby opisać jeden z wcześniejszych filmów Flaherty, Vaiana .
3. Koyaanisqatsi (1982) : Bezsłowny, poetycki dokument reżysera Godfreya Reggio zestawia zwolnione tempo i poklatkowe ujęcia miast i przyrody z zapadającą w pamięć muzyką Phillipa Glassa, aby pokazać wpływ, jaki miasta i nowoczesna technologia wywierają na ludzkie życie.
4. Bez słońca 4 przykłady poetyckich filmów dokumentalnych: Ten francuski dokument wyreżyserowany przez Chrisa Markera to poetycka medytacja na temat złożoności ludzkiej pamięci. Film, pozbawiony narracji opartej na postaciach, składa się z sennej kolekcji nagrań z podróży i wspomnień, które tylko luźno łączy tajemniczy lektor.

MasterClass

Sugerowane dla Ciebie

Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.

Uczy filmu dokumentalnego

Uczy pisania

Uczy sztuki wykonania

Uczy Fotografii

Chcesz dowiedzieć się więcej o kręceniu filmów?

Zostań lepszym filmowcem dzięki rocznemu członkostwu MasterClass . Uzyskaj dostęp do ekskluzywnych lekcji wideo prowadzonych przez mistrzów filmowych, w tym Kena Burnsa, Davida Lyncha, Spike'a Lee, Jodie Foster i innych.