Jak uniknąć typowych frazesów podczas pisania powieści YA?

Czego unikać, pisząc beletrystykę dla młodych dorosłych Adult

Utarte frazesy zalewają świat fikcji YA, a autor powinien starać się ich unikać – chyba że mogą zapewnić świeższe ujęcie. Ponieważ YA jest zwykle pisane przez dorosłych autorów, a nie prawdziwych młodych ludzi, może to czasami sprawiać wrażenie, że istnieje podział między głosem autora YA a głosem postaci, którą próbują napisać. Ten podział przejawia się w postaci tych samych starych tropów YA, które mogą sprawić, że twoje pisanie będzie zmęczone i nie będzie miało związku z młodą, dorosłą publicznością.

• Tropy znaków . Książki dla młodych dorosłych mają zwyczaj wpadania w te same stare tropy YA: po złej stronie torów interesuje się niegrzecznym chłopcem lub silną kobiecą postacią, która nie wie, że jest piękna, dopóki facet jej tego nie powie. Jest niestabilny, niespokojny nastolatek lub „wybrany”, który niechętnie jest bohaterem, dopóki nie uświadomi sobie, że tylko on może pokonać złych i uratować świat. Podczas gdy niektóre z tych przesłanek przekształciły się w udane franczyzy, wiele postaci w takich historiach jest często przewidywalnych: wiemy, że wyzywający nastoletni bohater w końcu zaakceptuje swoje przeznaczenie i uratuje swoich ludzi. Tego rodzaju postacie przesycają gatunek YA, sprawiając, że wydaje się on bardziej dwuwymiarowy i pozbawiony jakiegokolwiek prawdziwego unikalnego rozwoju postaci.
• Działka wojska . Książki lubią Igrzyska Śmierci lub Zmierzch Seria spowodowała napływ książek YA o trójkątach miłosnych lub miłości od pierwszego wejrzenia, co oznacza, że ​​twoje nowe podejście do tematu będzie miało dużą konkurencję. Często nie docenia się zainteresowań młodych czytelników, uważając ich za niezdolnych do docenienia bardziej wyrafinowanej tematyki. Może to skłonić autorów do trzymania się tego, co ich zdaniem nastolatki nadal czytają, na przykład problemów ze złymi rodzicami lub postacią odkrywającą, że mają moce lub są sekretną rodziną królewską. Chociaż twoje wątki YA nie muszą radzić sobie z trudnymi scenariuszami dla dorosłych, nie powinny być również nadpisywane i ogólne tylko po to, aby przypodobać się czytelnikom.
• Przeciążone dziwactwa . Niektórzy pisarze YA będą mieli młode postacie mówiące rzeczy lub zachowywać się tak, jak widzieli w mediach społecznościowych lub w innych pismach YA. Uczynienie bohatera płci męskiej lub żeńskiej zbyt dziwacznym, aby można było się z nim związać, przyczynia się do frustracji, jaką wielu czytelników YA odczuwa w związku z tym gatunkiem. Odnosi się to do rodzaju slangu, którego używają twoi główni bohaterowie. Nastolatki nie mówią sobie szczerze „lol” ani nie zaczynają każdego zdania od słowa „ugh”. Pisanie dialogów w ten sposób sprawia, że ​​czują się jak kreskówkowe przedstawienie tego, jak dorosły myśli, że mówi młoda osoba, zwiększając dystans między pisarzem YA a czytelnikiem YA. Dziwactwa powinny służyć tylko wzmocnieniu stworzonej przez ciebie postaci, a nie tworzyć całej jej osobowości.
• Perspektywy dorosłych . Nastolatkowie często kierują się hormonami i emocjami – brakuje im doświadczenia, logicznego myślenia lub punktu widzenia, tak jak wielu dorosłych. Pisząc książki YA, ważne jest, aby autor miał na uwadze przedział wiekowy swoich nastoletnich bohaterów oraz to, co czułaby i doświadczała młoda osoba w trudnych czasach własnego, prawdziwego życia. Wszyscy ludzie byli w pewnym momencie nastolatkami i należy czerpać ze wspólnej emocjonalnej prawdy dorastania (nie z tego, jak dorosły czuje się teraz patrząc wstecz. W powieści YA historia powinna być opowiedziana na podstawie POV nastoletniego bohatera , zwiększając szansę, że głos twojego głównego bohatera spodoba się młodym, dorosłym czytelnikom.

James Patterson uczy pisania Aaron Sorkin uczy scenopisarstwa Shonda Rhimes uczy pisania dla telewizji David Mamet uczy pisania dramatycznego