Ken Burns o równoważeniu faktów i fikcji w filmie dokumentalnym

Sama prawda jest subiektywna. Więc jak realna jest rzeczywistość? Wielokrotnie nagradzany filmowiec Ken Burns pokazuje, jak podczas kręcenia filmów dokumentalnych pogodzić fakty i fikcję.

Przejdź do sekcji

• Ken Burns o równoważeniu faktów i fikcji w dokumentach Document
• Chcesz dowiedzieć się więcej o filmie?
• Dowiedz się więcej o MasterClass Kena Burnsa

Pięciokrotny zdobywca nagrody Emmy uczy, w jaki sposób porusza się po badaniach i wykorzystuje dźwiękowe i wizualne metody opowiadania historii, aby ożywić historię.

Ken Burns jest filmowcem dokumentalnym od ponad 40 lat, reżyserując i produkując uznane przez krytyków filmy, takie jak Wojna domowa (1990), Jazz (2001) oraz Rooseveltowie (2014), m.in. Filmy Kena zostały uhonorowane dziesiątkami głównych nagród, w tym piętnastoma nagrodami Emmy, dwiema nagrodami Grammy i dwiema nominacjami do Oscara. W 2008 roku został uhonorowany przez Akademię Sztuki i Nauki Telewizji Nagrodą za Całokształt Twórczości.

Bycie filmowcem dokumentalnym nie oznacza tylko ponownego opowiadania rzeczywistych wydarzeń w formie filmowej, narracja musi być nadal przekonująca. Często wiąże się to z dodaniem do filmu fikcyjnych aspektów, aby utrzymać zainteresowanie widzów. Filmowcy dokumentalni mogą korzystać z tych samych narzędzi, co każdy filmowy gawędziarz, ale ich zadanie ma dodatkowy niuans: muszą zrównoważyć swoją sztukę z prawdą. Ken twierdzi, że w żadnym filmie nie może być całkowitej obiektywności, więc to twórca filmu musi być ich własnym moralnym przewodnikiem w określaniu, co powinno pozostać prawdą, a co można fabularyzować.

Ken Burns

Uczy filmu dokumentalnego

Ken Burns o równoważeniu faktów i fikcji w dokumentach Document

Są chwile, kiedy potrzeby twojej historii mogą przeważać nad ścisłym przestrzeganiem dosłownych faktów. Ten próg jest inny dla każdego filmu dokumentalnego, ponieważ zależy od wielu czynników, takich jak tematyka, okres i tematy. Każdy filmowiec będzie musiał sam zdecydować, jak daleko rozciągnąć swoją licencję poetycką.

Ken dzieli się przykładem ze swojego filmu Huey Long , w którym tytułowa postać jest opisywana jako otoczona przez ochroniarzy. Na zdjęciach wyglądali jednak jak zwykli mężczyźni w garniturach. Aby służyć większej prawdzie, że Huey w tym czasie stawał się „coraz bardziej dyktatorski i autokratyczny”, Ken szukał wizualnie równoważnego obrazu i zdecydował się na zdjęcie Hueya otoczonego przez gwardzistów narodowych. Chociaż nie jest to zgodne z faktami (Gwardziści nie byli ochroniarzami Hueya), zdjęcie było bardziej emocjonalne ze zmieniającym się stanem umysłu Hueya.

Aby zachować równowagę między faktami i fikcją, Ken Burns wykorzystuje mieszankę materiałów archiwalnych i kronik filmowych, dokumentów, zdjęć i wywiadów z tematami, aby uzyskać informacje o swoich filmach. Jednak problem z prawdą w dokumentach historycznych polega na tym, że relacje świadków mogą czasami być niewiarygodne. Wspomnienia z czasem zanikają, a niektóre szczegóły mogą zostać nieświadomie utracone lub zmienione. Podczas równoważenia faktów i fikcji w filmie dokumentalnym ważnym obszarem do zapamiętania jest sytuacja, w której relacje tematów są sprzeczne z faktami z tamtych czasów. Twoim zadaniem jako filmowca non-fiction jest „ufać, ale weryfikować”: autentycznie reprezentować różne przeżycia emocjonalne bohaterów filmu, jednocześnie pozostając wiernym faktom.

Sama prawda jest subiektywna, ponieważ jest definiowana przez doświadczenia człowieka i kształtowana przez jego perspektywę, co oznacza, że ​​mogą istnieć różne prawdy dotyczące tego samego wydarzenia lub momentu. Prawda obiektywna może być niemożliwa, ale istnieje większa prawda o ludzkich emocjach, którą Ken stara się ożywić dla widzów. Mówienie prawdy postrzega jako proces podobny do archeologii emocjonalnej, próbujący odkryć doświadczenia jednostek, które zostały pogrzebane przez historię.

Tworzenie filmów dokumentalnych może czasami dotyczyć złożonych spraw, a nawet bardziej skomplikowanych tematów ludzkich. Ken uważa, że ​​nie należy unikać tych obszarów – w rzeczywistości należy je przyjąć. Kiedy w swoim filmie równoważysz prawdę faktyczną z emocjonalną, pozostań wierny skomplikowanej i sprzecznej naturze historii i nie ukrywaj wad swoich bohaterów ani ludzkiej strony złoczyńców. Każda strona prawdy powinna zostać zbadana, niezależnie od osobistych odczuć filmowców na temat sytuacji. Dla niektórych może to być nieprzyjemne doświadczenie, ponieważ może wymagać empatii w stosunku do ludzi, z którymi zasadniczo się nie zgadzasz – lub, co gorsza, ujawnienia niesmacznych cech ukochanych postaci z przeszłości.

Jeśli fakty są wątpliwe, błądź po konserwatywnej stronie ze swoimi roszczeniami do prawdy. Jednocześnie przyjmij manipulację niezbędną i nieodłączną dla procesu opowiadania historii. W końcu, tworzenie filmów wymaga aktu wiary, aby przedstawić większą prawdę, nawet jeśli nie można zweryfikować najdrobniejszego szczegółu.

ile uncji w 750ml wina

MasterClass

Sugerowane dla Ciebie

Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.

Uczy filmu dokumentalnego

Uczy pisania

Uczy sztuki wykonania

Uczy Fotografii

Chcesz dowiedzieć się więcej o filmie?

Zostań lepszym filmowcem dzięki rocznemu członkostwu MasterClass . Uzyskaj dostęp do ekskluzywnych lekcji wideo prowadzonych przez mistrzów filmowych, w tym Kena Burnsa, Spike'a Lee, Davida Lyncha, Shonda Rhimes, Jodie Foster, Martina Scorsese i innych.