Podczas lutowych lekcji historii w liceum prawdopodobnie nauczyłeś się nazwisk dr Martin Luther King, Jr. i Rosa Parks. Są to liczby, które nasz system edukacji wybiera do omówienia, ale nawet wtedy uczniowie znają tylko powierzchowne fakty dotyczące dwóch liderów. Ale historii Czarnych trzeba uczyć nie tylko przez jeden miesiąc w roku; Historia Afroamerykanów jest Historia Ameryki, a poza panią Parks warto poznać niezliczoną liczbę czarnych liderek.
Czarne kobiety wniosły niezliczoną ilość wkładów w dziedziny literatury, nauki, polityki i sztuki, ale prawie nie znajdują uznania ani nawet bytu w podręcznikach historii. Oto osiem czarnoskórych kobiet, których twoja edukacja nie obejmowała w szkole średniej.
Liderki czarnych kobiet, które powinieneś wiedzieć
Phillis Wheatley
Wiele dowiesz się o Fredericku Douglassu i jego kilku autobiografiach, z których najpopularniejsza to Narracja o życiu Fredericka Douglassa, amerykańskiego niewolnika. Ale niewielu słyszy o Phillisie Wheatleyu, który jest nie tylko pierwszy niewolnik, który opublikował dzieło poetyckie w Ameryce , ale pierwszy Afroamerykanin i trzecia kobieta też.
jak prowadzić pospolitą książkę
Urodzona w Senegalu/Gambii około 1753 roku, została uprowadzona w wieku ośmiu lat i wysłana do Bostonu na sprzedaż w niewolę. Pomimo pogarszającego się stanu zdrowia John Wheatley kupił ją z zamiarem wykorzystania jej jako niewolnicy swojej żony, Zuzanny.
Para szybko zdała sobie sprawę z jej inteligencji i zdolności do nauki. Susanna i jej dwoje dzieci uczyły Wheatley czytać i pisać, zachęcając ją do kupowania literatury. Udzielali jej także lekcji łaciny, greki, teologii i mitologii.
Wheatley opublikowała swój pierwszy wiersz w wieku zaledwie 13 lat. Wiersz szczegółowo opisujący historię dwóch mężczyzn omal nie utopionych na morzu został opublikowany w Newport Mercury.
Opublikowała antologię swoich wierszy Wiersze na różne tematy, religijne i moralne dzięki patronatowi angielskiej hrabiny Seliny Hastings. Aby udowodnić ponad wszelką wątpliwość, że to jej dzieło, w sumie 17 mężczyzn napisało przedmowy, twierdząc, że jest jedyną autorką. Wśród tych mężczyzn był John Hancock.
Claudette Colvin
Niewielu wie, że Rosa Parks nie była pierwszą kobietą, która odmówiła ustąpienia miejsca białemu mężczyźnie w autobusie. Znamy Parks, ponieważ przywódcy ruchu praw obywatelskich postrzegali jej aresztowanie jako doskonałą okazję do złożenia oświadczenia; była czystą, uczciwą obywatelką i nie miała historii nieuporządkowanego zachowania, które ktoś mógłby wykorzystać do zdyskredytowania jej działania. Wykorzystali jej aresztowanie jako symbol do wywołania słynnego bojkotu autobusów.
Ale dziesięć miesięcy przed tym, jak Parks odmówiła ustąpienia miejsca, młoda… Claudette Colvin zajęła stanowisko siadając . Odmówiła wstawania, a 15-latka została aresztowana bez możliwości zadzwonienia do rodziny.
Czarni mężczyźni kierujący ruchem praw obywatelskich przytaczali przykłady jej nastoletniej ciąży i buntowniczego zachowania jako coś, co białe kobiety i mężczyźni mogliby wykorzystać do zdyskredytowania ruchu. Postanowili poczekać, aż będą mogli wykorzystać kogoś z mniej dzielącą przeszłością. W rezultacie Colvin został w dużej mierze wymazany z historii.
Marsha P. Johnson
Bez Marshy P. Johnson nie mielibyśmy dziś praw LGBTQIA w Ameryce. Pomogła prowadzić ruch wyzwolenia gejów w Nowym Jorku protestować przeciwko uciskowi policji, niesprawiedliwemu traktowaniu i dyskryminacji. Pomagała tworzyć bezpieczne przestrzenie dla bezdomnej młodzieży LGBTQ i opowiadała się za humanizacją więźniów, pacjentów z HIV/AIDS i osób świadczących usługi seksualne.
Odegrała kluczową rolę w zamieszkach w Stonewall, a ci, którzy ją znali, mówili o jej nieskazitelnym uśmiechu i dobroci. Była transseksualną performerką drag i prostytutką i była dumna z tego, kim była. Jej celem w życiu było pomóc ludziom takim jak ona mieć wolność bycia tym, kim są.
Mae Jemison
Mae Jemison była pierwsza czarna kobieta, która podróżowała w kosmos , a także pierwszy aktor w Star Trek, który naprawdę był w kosmosie!
jak się dowiedzieć, czy jesteś rybą księżycem czy słońcem
W wieku zaledwie 16 lat zaczęła uczęszczać na Uniwersytet Stanforda, aby uzyskać dyplom z inżynierii chemicznej. Doktorat z medycyny uzyskała w 1981 roku na Uniwersytecie Cornell.
NASA wybrała ją do programu astronautów w 1987 roku, a oficjalnie weszła w kosmos w 1992 roku z promem kosmicznym Endeavour jako specjalistą od misji naukowych. Pomimo przyznanego lęku wysokości, spędziła w kosmosie 190 godzin, 30 minut i 23 sekundy.
Jemison powiedział, że widok postaci Uhury, czarnej tłumaczki i oficera komunikacji na statku kosmicznym Enterprise w Star Trek, jako małej dziewczynki zainspirował ją do podróży w kosmos. LeVar Burton usłyszał tę wiadomość od wspólnego przyjaciela i zachęcił ją do przemawiania w programie.
Angela Davis
Pisarka i aktywistka Angela Davis grała główna rola w ruchu praw obywatelskich i nadal wypowiada się przeciwko niesprawiedliwości, w tym nierówności płci, korupcji w więzieniach i dyskryminacji rasowej.
Dorastała doświadczając dyskryminacji i była blisko czterech małych dziewczynek zabitych w niesławnym zamachu bombowym na kościół w Birmingham. Jako nastolatka organizowała międzyrasowe grupy badawcze, które rutynowo były rozbijane przez policję.
Wykładała na Uniwersytecie Kalifornijskim, ale ze względu na jej związek z komunizmem próbowali ją zwolnić. Walczyła o swoje prawo do nauczania w sądzie i wygrała.
Głosiła przeciw niesprawiedliwości rasowej w systemie więziennym i pracowała na rzecz uwolnienia braci Soledad – tak nazywano trzech więźniów oskarżonych o zabicie strażnika więziennego po tym, jak inny strażnik zabił kilku więźniów Afroamerykanów. Wierzono, że byli wykorzystywani jako kozły ofiarne w polityce więziennej.
co dzieje się w historii?
Podczas procesu w próbie ucieczki kilka osób w sądzie zginęło. Została aresztowana i oskarżona o morderstwo, ale reprezentowała się i oczyściła swoje imię po 18 miesiącach więzienia.
Kontynuowała nauczanie na poziomie kolegialnym aż do przejścia na emeryturę w 2008 roku, ale nadal uczy niezliczonych czytelników i protestujących swoimi tekstami i przemówieniami.
Wystąpiła w 13NS , dokument Netflix na temat korupcji amerykańskiego systemu więziennictwa i jego roli w modernizacji niewolnictwa.
Tarana Burke
Wiele osób uważa Alyssę Milano za założycielkę ruchu #MeToo, która napisała tweeta, który zapoczątkował przejęcie hashtagu Me Too w mediach społecznościowych.
Jednak Tarana Burke ukuł to zdanie dziesięć lat wcześniej .
Chociaż zdobyła uznanie na okładce magazynu Time i jest uznawana za założycielkę ruchu, jej praca jako lidera zostaje w dużej mierze wymazana z historii. Podczas gdy Milano rozpoczął rozmowę o nadużyciach Harveya Weinsteina w przemyśle rozrywkowym, wzięła słowa od Burke'a. Praca, którą Burke wykonał, by wypowiadać się przeciwko nadużyciom seksualnym i niesprawiedliwości, jakich doświadczają kolorowe dziewczyny, zostaje w dużej mierze wymazana z historii, gdy rozmowa przeniosła się z ubogich dziewcząt w ubóstwo na sławnych milionerów z branży rozrywkowej.
Obecnie pełni funkcję starszego dyrektora organizacji non-profit na Brooklynie o nazwie Dziewczyny na rzecz równości płci . Niestrudzenie pracuje, aby pomóc zmarginalizowanym społecznościom kolorowych kobiet przezwyciężyć traumę systematycznego wykorzystywania.
Roxanne Gay
jakiś uznany pisarz w różnych gatunkach , Gay opanowuje sztukę opowiadań, esejów, artykułów, poezji i powieści. Posiada głos pełen dowcipu i mocy.
Pisze regularnie dla New York Times jako autor opinii, a nawet pisała dla Marvela w World of Wakanda. Wykładała na Eastern Illinois University, Purdue University i Yale University.
definicje analogie i przykłady to rodzaje
Przegląd z jej wczesnych prac omawia jej inkluzywny i bezpośredni styl. Jej pisarstwo daje czytelnikowi wgląd i współczucie dla poruszanych przez nią problemów społecznych.
Kimberly Bryant
Chociaż brakuje reprezentacji kobiet w STEM, liczba czarnych kobiet w STEM jest jeszcze bardziej przygnębiająca. Bryant dzięki swojej organizacji na początku podnieca młode czarne dziewczyny technologią Kod czarnych dziewczyn .
Po karierze inżynierskiej założyła organizację w 2011 roku, aby dać kolorowym dziewczętom szansę poznania różnych technologii i nauki praktycznych umiejętności, takich jak kodowanie poprzez różne warsztaty i spójne programy pozaszkolne.
Historia bez Afroamerykanek nie jest historią Ameryki
Każda z tych czarnoskórych liderek przypomina czarnym kobietom i dziewczętom na całym świecie, że one również mają moc pozostawienia swojego śladu w historii. Przypominają białym kobietom i mężczyznom, że historia Stanów Zjednoczonych jest niekompletna, gdy zdecydujemy się nie uwzględniać historii Afroamerykanek.
Musimy zreformować program nauczania w całym kraju, aby czarnoskóre liderki nie były ograniczane do krótkiej jednostki przez jeden miesiąc w roku. Musimy także poświęcić czas jako jednostki, aby edukować się na temat osiągnięć tych potężnych kobiet, a także całej kultury Czarnych.
