Zrozumienie tayloizmu: historia naukowej teorii zarządzania Management

W 1911 Frederick Winslow Taylor opublikował swoją monografię The Principles of Scientific Management. Taylor twierdził, że wady w danym procesie pracy można naukowo rozwiązać za pomocą ulepszonych metod zarządzania i że najlepszym sposobem na zwiększenie wydajności pracy jest optymalizacja sposobu wykonywania pracy. Metody Taylora na poprawę produktywności pracowników wciąż można zobaczyć w firmach, we współczesnej armii, a nawet w świecie sportu zawodowego.

Przejdź do sekcji

• Co to jest zarządzanie naukowe?
• 4 Zasady Zarządzania Naukowego
• Krótka historia naukowej teorii zarządzania
• Badania czasu a badania ruchu: czym się różnią?
• Tayloryzm a fordyzm: jaka jest różnica?
• Chcesz dowiedzieć się więcej o biznesie?

W 17 lekcjach wideo Diane von Furstenberg nauczy Cię, jak budować i promować markę modową.

Co to jest zarządzanie naukowe?

Zarządzanie naukowe, często znane również jako tayloryzm, jest teorią zarządzania po raz pierwszy opowiedzianą przez Federicka W. Taylora. Wykorzystuje metody naukowe do analizy najbardziej wydajnego procesu produkcyjnego w celu zwiększenia wydajności. Naukowa teoria zarządzania Taylora argumentowała, że ​​zadaniem kierowników miejsc pracy jest opracowanie odpowiedniego systemu produkcyjnego w celu osiągnięcia efektywności ekonomicznej. Chociaż terminy zarządzanie naukowe i tayloryzm są powszechnie używane zamiennie, bardziej precyzyjne byłoby stwierdzenie, że tayloryzm był pierwszą formą zarządzania naukowego.

4 Zasady Zarządzania Naukowego

Frederick Taylor opracował następujące cztery zasady naukowego zarządzania, które są nadal aktualne:

1. Wybierz metody oparte na nauce, a nie na zasadzie kciuka Zamiast pozwalać każdemu pracownikowi na korzystanie z własnej, opartej na regułach metody w celu wykonania zadania, powinieneś zamiast tego użyć metody naukowej, aby określić najlepszy sposób wykonania pracy.
2. Przydziel pracownikom miejsca pracy na podstawie ich predyspozycji . Zamiast losowo przydzielać pracowników do dowolnej otwartej pracy, oceń, którzy z nich są najbardziej zdolni do każdej konkretnej pracy i przeszkol ich do pracy z najwyższą wydajnością.
3. Monitoruj wydajność pracowników . Oceń wydajność swoich pracowników i w razie potrzeby przekaż dodatkowe instrukcje, aby zagwarantować, że pracują wydajnie.
4. Właściwie podziel obciążenie pracą między menedżerów i pracowników . Menedżerowie powinni planować i szkolić się, podczas gdy pracownicy powinni wdrażać to, do czego zostali przeszkoleni.

Krótka historia naukowej teorii zarządzania

Federick Taylor zainspirował się do tworzenia swoich teorii pracując jako pracownik amerykańskiego producenta stali Bethlehem Steel. Właśnie w tej firmie stalowej zauważył, że menedżerowie prawie nic nie wiedzieli o tym, jak faktycznie wykonywano konkretne zadania.

Zaczął projektować eksperymenty w miejscu pracy, które miały wpływ na jego słynne zasady zarządzania. Jeden z eksperymentów obejmował poprawę wydajności łopaty poprzez zaprojektowanie nowych łopat, które zostały zoptymalizowane pod kątem różnych materiałów. . Inny znany przykład dotyczył użycia stopera i analizy biomechanicznej do wymyślenia lepszej metody przenoszenia surówki na wagony kolejowe przez robotników. Pierwszego dnia przy użyciu jego nowej metody ilość surówki, którą pracownicy byli w stanie przetransportować, prawie potroiła się. Te i inne badania czasu i ruchu stały się początkiem teorii zarządzania Taylora.

Chociaż znany jest jako ojciec zarządzania naukowego, Federick Taylor początkowo nazwał swój warsztat metodycznym zarządzaniem. W końcu przyjął termin zarządzanie naukowe w 1911 r., po tym, jak został spopularyzowany w procesie sądowym przez przyszłego sędziego Sądu Najwyższego Louisa Brandeisa z pomocą inżyniera mechanika Henry'ego L. Gantta.

MasterClass

Sugerowane dla Ciebie

Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.

Uczy budowania marki modowej

Uczy dziennikarstwa śledczego

Uczy projektowania mody

Naucz strategii kampanii i przesyłania wiadomości

Badania czasu a badania ruchu: czym się różnią?

Myśl jak profesjonalista

W 17 lekcjach wideo Diane von Furstenberg nauczy Cię, jak budować i promować markę modową.

Zarówno studia czasu, jak i badania ruchu to techniki wydajności biznesowej opracowane pod koniec XIX i na początku XX wieku w celu poprawy masowej produkcji. Podczas gdy inżynier mechanik Frederick Winslow Taylor poświęcił większość swojej pracy na studia nad czasem, eksperci ds. wydajności i inżynierii przemysłowej, Frank i Lillian Gilbreth, skupili się na badaniach ruchu. Praca Taylora koncentrowała się głównie na skróceniu czasu procesu, podczas gdy praca Gilbrethów zoptymalizowała procesy, zmniejszając ilość zaangażowanych ruchów. Oto bardziej szczegółowe spojrzenie na każdy rodzaj badania:

• Studia czasu : Taylor uważał, że skrócenie czasu na wykonanie zadania było głównym sposobem na zwiększenie wydajności pracy. Opowiadał się za prowadzeniem studiów czasu, w których dzieliłby pracę na konkretne zadania, używał stopera do mierzenia czasu każdego elementu zadania, a następnie zmieniał kolejność elementów w optymalną sekwencję. Studia czasowe Taylora kładły nacisk na maksymalizację zysku.
• Badania ruchu : Zamiast używać tylko stopera do mierzenia czasu pracowników, Gilbrethowie opowiadali się za filmowaniem pracowników (przy użyciu 35-milimetrowej kamery z korbką) w celu uzyskania wizualnego przewodnika po wykonaniu zadania. W ten sposób mogli nie tylko śledzić czas potrzebny na ukończenie zadania, ale także analizować obszary wymagające poprawy. Ponadto filmy można by nawet pokazać pracownikom, aby mogli na własne oczy zobaczyć, jak mogą udoskonalić swoje techniki. Badania ruchu Gilbretha kładły znacznie większy nacisk na dobrostan pracowników niż zasady Taylora. Po śmierci Taylora ta kluczowa odmiana doprowadziła do wielu sporów między Gilbrethami a innymi myślicielami taylorystycznymi.

Tayloryzm a fordyzm: jaka jest różnica?

Fordyzm opisuje metodę masowej produkcji przy użyciu technologii linii montażowej, która została wynaleziona na początku XX wieku przez inżyniera mechanika i założyciela Ford Motor Company, Henry'ego Forda. Frederick Taylor faktycznie ukuł termin fordyzm, kiedy oskarżył Forda o usunięcie dumy, jaką ludzie przejęli ze swojej pracy i stworzenie siły roboczej złożonej z niewykwalifikowanych robotników, którzy byli jedynie trybikami w maszynie. Często przyjmuje się, że tayloryzm był punktem wyjścia dla procesów produkcyjnych opracowanych przez Forda, ale bardziej prawdopodobne jest, że jakikolwiek wpływ na Forda ze strony tayloryzmu był w większości przypadkowy.

Chcesz dowiedzieć się więcej o biznesie?

Uzyskaj roczne członkostwo MasterClass, aby uzyskać wyłączny dostęp do lekcji wideo prowadzonych przez luminarzy biznesu, w tym Chrisa Vossa, Sarę Blakely, Boba Igera, Howarda Schultza, Annę Wintour i innych.

jakie są bramki z gry w koszykówkę