Pisanie 101: Co to jest Chiasmus? Dowiedz się o urządzeniu retorycznym z przykładami

Każdy wielki tekst zaczyna się od merytorycznych pomysłów, ale prawdziwi mistrzowie języka wykraczają poza to. Aby ulepszyć zarówno tekst pisany, jak i mówiony, autorzy często używają środków retorycznych, aby wyrazić swoje pomysły tak pomysłowo i sprytnie, jak to tylko możliwe. Jednym ze szczególnie zaawansowanych urządzeń retorycznych jest chiasmus.

Przejdź do sekcji

• Co to jest Chiasmus?
• Jak Chiasmus jest używany w pisaniu?
• Jaki jest cel Chiasmus w literaturze?
• Jaka jest różnica między Chiasmusem a antymetabolem?
• 8 przykładów Chiasmus w literaturze
• Dowiedz się więcej o MasterClass Neila Gaimana

Na swoich pierwszych zajęciach online Neil Gaiman uczy, jak wymyślać nowe pomysły, przekonujące postacie i żywe fikcyjne światy.

Co to jest Chiasmus?

Chiasmus to dwuczęściowe zdanie lub fraza, gdzie druga część jest lustrzanym odbiciem pierwszej. Nie oznacza to, że druga część odzwierciedla dokładnie te same słowa, które pojawiają się w pierwszej części — to jest inny środek retoryczny zwany antytababolem — ale raczej, że pojęcia i części mowy są odzwierciedlane.

Słowo chiasmus pochodzi od greckiego słowa oznaczającego skrzyżowanie lub kształt litery X.

Jeden słynny przykład chiasmus pochodzi z wiersza Samuela Johnsona z 1794 r. Marność ludzkich życzeń. Brzmi: W dzień igraszki, a taniec nocą.

• Pierwsza połowa zdania to za dnia igraszki. Zaczyna się od pory dnia, po której następuje wydarzenie.
• Druga połowa zdania to i taniec nocą. Ta połowa zaczyna się wydarzeniem, po którym następuje pora dnia.
• Jako taka, druga połowa zdania jest koncepcyjnym lustrzanym odbiciem pierwszej połowy. Dokładne słowa się nie powtarzają, ale pojęcia są.

Jak Chiasmus jest używany w pisaniu?

Chiasmus pojawia się we wszystkich formach pisania, od powieści, przemówień, tekstów piosenek, po sceny teatralne. Najbardziej kojarzy się jednak z poezją. Ma to sens, ponieważ poezja jest zakorzeniona w łatwej manipulacji językiem.

Dramaty pisane wierszem poetyckim, takie jak te autorstwa Williama Szekspira, są często podatnym gruntem dla chiasmusu. Ta słynna linia od Otello , wypowiedziany przez nikczemnego Iago, jest przykładem chiazmu: Kto kocha, ale wątpi, podejrzewa, ale mocno kocha.

• Dotes i loves to bardzo podobne słowa, tworzące podpórki tego wyrażenia.
• Wątpliwości i podejrzani to bardzo podobne słowa, tworzące środek frazy.

Jaki jest cel Chiasmus w literaturze?

Jak wiele innych urządzeń retorycznych, chiasmus ma częściowo charakter kosmetyczny. Nie zmienia treści tego, co zostało powiedziane; przedstawia jedynie tę treść w bardziej stylistycznym opakowaniu. Nie oznacza to, że stylowy tekst jest tekstem płytkim. Wręcz przeciwnie, stylowy tekst może być szczególnie skuteczny, ponieważ jest bardziej prawdopodobne, że pozostanie w pamięci czytelnika, podczas gdy wers standardowej prozy może zostać zapomniany w ciągu kilku minut.

Jaka jest różnica między Chiasmusem a antymetabolem?

Chiasmus i antytablica to bardzo podobne środki retoryczne, ale te dwa słowa nie są synonimami. Antytabela z definicji umożliwia ponowne użycie słów w pierwszej i drugiej połowie zdania. Chiasmus nie zawiera powtarzających się słów; raczej składa się z dwóch fraz, gdzie druga fraza jest po prostu konceptualistyczny odwrócenie pierwszego.

• Antytabela . Fair jest faulem, a faul jest fair. To pochodzi od Williama Szekspira Makbet . Słowa faul i fair są powtarzane w odwróconym układzie ABBA. W pewnym sensie to palindrom słów.
• Chiasmus . Kto kocha, a jednak wątpi — podejrzany, a jednak mocno kocha! To pochodzi od Szekspira Otello . Żadne słowa nie są tu powtarzane (oprócz jeszcze), ale istnieje konceptualna inwersja słów. Pozytywne słowa (dotes, loves) pojawiają się jako pierwsze i ostatnie. Negatywne słowa (wątpliwości, podejrzani) pojawiają się pośrodku. Po raz kolejny Szekspir stworzył strukturę ABBA, ale tutaj po prostu używa słów o podobnym znaczeniu, zamiast powtarzać dokładnie to samo słowo.

MasterClass

Sugerowane dla Ciebie

Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.

Uczy sztuki opowiadania historii

Uczy pisania

Uczy pisania scenariuszy

Uczy pisania dla telewizji

8 przykładów Chiasmus w literaturze

Myśl jak profesjonalista

Na swoich pierwszych zajęciach online Neil Gaiman uczy, jak wymyślać nowe pomysły, przekonujące postacie i żywe fikcyjne światy.

Chiasmus przejawia się we wszystkich rodzajach tekstu pisanego i mówionego. Poważne teksty dotyczące polityki i polityki często wykorzystują chiasmus:

jak dać bj dobrze?

• Jeśli czarni ludzie nie mają żadnych praw w oczach białych, to oczywiście biali nie mogą mieć żadnych praw w oczach czarnych. (Frederick Douglass)
• Sztuka postępu polega na zachowaniu porządku pośród zmian i zachowaniu zmiany pośród porządku. (Alfred North Whitehead)
• Nigdy nie negocjujmy ze strachu, ale nigdy nie bójmy się negocjować. (John F. Kennedy)

Chiasmus słynie przede wszystkim z zastosowania w wierszu poetyckim:

• Miłość bez końca i bez miary Łaska. (John Milton, raj utracony )
• A te skłaniają się do mnie do wewnątrz, a ja skłaniam się do nich na zewnątrz. (Walt Whitman, Pieśń o sobie)
• Przyjemność to grzech, a czasami grzech jest przyjemnością. (Lord Byron, Don Juan)
• Pogardzany, choć brzydki; jeśli jest sprawiedliwa, zdradzona. (Mary Leapor, Esej o kobiecie)
• Jego czas chwila, a punkt jego przestrzeń. (Alexander Pope, Esej o człowieku)

Dowiedz się więcej o technikach pisania na zajęciach MasterClass Neila Gaimana.