10 podstawowych elementów tajemniczej historii

10 elementów tajemniczej historii

Tajemniczy gatunek od setek lat bawi czytelników. Edgar Allan Poe był mistrzem pisania kryminałów, z dziełami takimi jak jego opowiadanie Morderstwa w Rue Morgue z 1841 roku. Dobra tajemnica ma pewne elementy literackie, które potęgują napięcie i prowadzą do wielkiego finału. Te elementy obejmują:

1. Mocny hak : Wielka tajemnica powinna zachęcić czytelnika do rozwiązania zbrodni, a wielkie otwarcie ma kluczowe znaczenie dla wzbudzenia jego zainteresowania. Tajemnica powinna zaczynać się od wystarczającej ilości informacji o przestępstwie, aby zbudować intrygę od pierwszej linii. Jest to decydujący moment, w którym czytelnik decyduje, czy chce kontynuować. Jeśli od początku brakuje elementu dramatycznego, czytelnik oczekuje, że reszta książki będzie taka sama. Pierwszy rozdział powinien zapoczątkować zagadkę, dopasowując czytelnika do głównego bohatera przygody z rozwiązywaniem przestępstw.
2. Klimatyczna sceneria : Historie z tego gatunku powinny tworzyć złowieszczy, niespokojny nastrój poprzez scenerię wspierającą niepokój nieznanego antagonisty czającego się w cieniu. Pomyśl o Sherlocku Holmesie Sir Arthura Conan Doyle'a, przemykającym przez londyńską mgłę w poszukiwaniu zabójcy. Miejsca w tajemnicach dają również możliwość sadzenia wskazówek i czerwonych śledzi.
3. Przestępstwo : Zbrodnia to wydarzenie, które podsyca fabułę powieści kryminalnej. Ujawniona w pierwszym rozdziale zbrodnia tworzy centralny konflikt, który rozpoczyna śledztwo, wysyłając głównego bohatera na misję i pobudzając narrację.
4. detektyw : W sercu każdej tajemnicy znajduje się główny bohater zdeterminowany, aby rozwiązać zbrodnię. Pisarz kryminałów Raymond Chandler stworzył prywatnego detektywa Philipa Marlowe'a, aby w swoich powieściach zajmował się rozwiązywaniem przestępstw. Pisarz może podnieść stawkę, sprawiając, że detektyw osobiście zainwestuje w rozwiązanie przestępstwa. Tajemnice mogą skupiać się wokół śledczego-amatora – przeciętnego obywatela, który rozwiązuje sprawę. Ważny jest rozwój charakteru detektywa; potrzebują historii, która łączy ich ze zbrodnią lub zabójcą, oraz motywu, który wyjaśnia, dlaczego rozwiązanie tej zbrodni jest dla nich ważne.
5. Złoczyńca : Tajemnica jest często nazywana kryminalistą, ponieważ sprawca jest nieznany, dopóki nie zostanie złapany na końcu. Opowieść podąża za ich ruchami, które napędzają historię do przodu. Główny bohater i czytelnik odkrywają tożsamość przestępcy wraz z kulminacją akcji.
6. Rozmach narracyjny : Tajemnicza fabuła jest w ciągłym ruchu dzięki wątkowi narracyjnemu w kotka i myszkę. Tempo będzie tym szybsze, im bliżej fabuła zbliża się do kulminacji i im bliżej głównego bohatera będzie zbliżyć się do rozwiązania zbrodni.
7. Szlak wskazówek : Wskazówki są elementem literackim, który pozwala kryminałom angażować czytelników na głębszym poziomie niż inne rodzaje fikcji. Czytelnik staje się detektywem-amatorem, podążającym tropem wskazówek, próbującym odkryć tożsamość sprawcy. Pisząc tajemnice, autor musi mieć zorganizowany proces pisania, aby śledzić, jakie wskazówki tworzą, kiedy się pojawiają i kto wie co, aby upewnić się, że linie fabuły mają sens.
8. Zapowiedź : Tajemnice często podpowiadaj rzeczy, które będą miały miejsce w przyszłości . Nazywa się to zapowiedzią. Pisarz może zasugerować przyszłe wydarzenie za pomocą małej wskazówki lub dialogu postaci. Pisarze mogą być mniej lub bardziej bezpośredni w zapowiadaniu, albo subtelnie sugerując przyszłe wydarzenia, albo wyraźnie stwierdzając, co się stanie.
9. Czerwone śledzie : Dobra tajemnica zbija czytelnika z tropu. Czerwone śledzie są niezbędnym elementem tajemnic. Te fałszywe wskazówki budują napięcie, tworząc innych podejrzanych i rozpraszając detektywa – i czytelnika – i odciągając ich od prawdziwego winowajcy. Pisarz tworzy czerwone śledzie, kładąc dodatkowy nacisk na przedmiot, wydarzenie lub postać, która przyciąga uwagę czytelnika, dzięki czemu ten element wydaje się ważniejszy niż w rzeczywistości dla fabuły. U Agathy Christie A potem nie było żadnych , jest 10 postaci, które są potencjalnymi podejrzanymi. Christie tworzy czerwone śledzie, zabijając każdą postać jeden po drugim, tworząc zwroty akcji, które wysyłają czytelnika w nowe kierunki w poszukiwaniu zabójcy.
10. Satysfakcjonujące zakończenie : Pod koniec wielkich powieści kryminalnych następuje wielkie odkrycie – detektyw odkrywa tożsamość sprawcy. Zakończenie powinno również stanowić alibi dla wszystkich innych podejrzanych, aby wzmocnić tożsamość prawdziwego zabójcy i wyeliminować wątpliwości, wiążąc luźne końce.

James Patterson uczy pisania Aaron Sorkin uczy scenopisarstwa Shonda Rhimes uczy pisania dla telewizji David Mamet uczy pisania dramatycznego