8 wskazówek dotyczących pisania scenariusza dokumentalnego od Kena Burnsa

8 wskazówek Kena Burnsa dotyczących pisania scenariusza dokumentalnego

Scenarzyści filmów dokumentalnych wciąż mają miejsce na innowacje. Nie musisz przeprowadzać wywiadów, używać głosów pierwszoosobowych, ani nawet narracji lektorskiej, wszystko polega na tym, aby nadać swojej pracy własne piętno. Jeśli chcesz napisać scenariusz filmu dokumentalnego, zapoznaj się z poniższymi wskazówkami światowej klasy dokumentalisty Kena Burnsa:

1. Wykorzystaj dostępne elementy narracyjne . Dokumenty w większości są pisane, co oznacza, że ​​jako centralna struktura szkieletowa naszego filmu polegamy na narracji pisanej. Ken pamięta, jak wchodził w świat dokumentu, dziedzicząc poczucie, że kino bezpośrednie, cinéma vérité, prace eksperymentalne były bliższe sztuce czy kinu niż cokolwiek, o czym opowiadano. Ken chciał, aby jego scenariusze miały wymiar, który w momentach można by uznać za literacki i literacki, a nie tylko łączył gadające głowy – łączył kropki w dydaktycznym, informacyjnym filmie edukacyjnym. Podczas pisania ważne jest, aby opowiedzieć jak najbardziej dynamiczną historię. Użyj elementów narracyjnych, aby dodać wymiar do swojego scenariusza dokumentalnego. W branży, w której ludzie często są podejrzliwi wobec słów, jak bardzo są one kluczowe dla tego, kim jesteśmy, mówi Ken. Nie bój się ich. Tak właśnie się teraz komunikujemy.
2. Użyj wczesnych wersji roboczych, aby określić łuk narracji swojego filmu . Pisanie scenariuszy jest głównym wyznacznikiem tego, jaka będzie narracja, ponieważ tak wiele z tego, co wychodzi z pierwszego szkicu, mówi nam głośniej niż cokolwiek innego, jak potencjalny film może wyglądać. Aby napisać scenariusz dokumentalny, scenarzysta zacznie gromadzić badania, pomysły, leczenie, dodawać nowe fakty i włączać notatki podczas pracy nad gotowym scenariuszem. To, czego Ken szuka na początku procesu pisania, to nieoczekiwany dramatyczny łuk, którego wymaga sam materiał. W całym procesie tworzenia filmów dokumentalnych zacznie pojawiać się fabuła z czymś, co będzie determinować. Nie oznacza to, że nie jest zmieniany na milion różnych sposobów – i oczywiście dodanie obrazu robi ogromną różnicę. Jednak pod względem strukturalnego pytania, które wszyscy muszą zadać, te pierwsze szkice są niezwykle ważne w określeniu łuku twojej historii.
3. Znajdź skuteczne sposoby na opowiedzenie swojej historii . Twój film dokumentalny zawiera fakty, ale dostarczasz go w rodzaju poetyckiego pojazdu, który ma sens dla ludzi. Ken opowiada, jak opisał wpływ Wielkiego Kryzysu w jednym ze swoich filmów dokumentalnych, używając poetyckich szczegółów. Zamiast skupiać się na statystykach, Burns opisał, jak w Pensylwanii obciążeni finansowo ludzie z wcześniejszymi wyrokami skazującymi celowo łamali prawo, aby odesłać ich z powrotem do więzienia, gdzie zagwarantowano im trzy posiłki dziennie. Znajdź sposób, aby spersonalizować materiał swoimi słowami. Nadal możesz rozmawiać o prawdziwych sprawach, używając kreatywnego języka.
4. Zbuduj strukturę wokół faktów . Obowiązkiem dokumentalisty jest weryfikacja narracji tematów wywiadu. Czasami masz wiele źródeł, niektóre mówią, że to się nie wydarzyło, inne mówią, że tak się stało. Musisz skorzystać z najlepszego i najbardziej dostępnego stypendium. Nawet jeśli uczeni nie są zgodni co do interpretacji, możesz spróbować dotrzeć do pewnych faktów. Naprawdę musisz dobrze zrozumieć te fakty, aby inne rzeczy, takie jak bardziej emocjonalne, interpretacyjne i anegdotyczne rzeczy, zadziałały. Jeśli nie masz silnej struktury opartej na faktach, jesteś zgubiony. Wtedy masz domysły. Jesteś w kłótni. Interesujesz się teorią. Jesteś w konspiracji. Do tego to prowadzi.
5. Używaj różnych narracyjnych punktów widzenia . Trzecioosobowy narrator działa niemal w sferze obiektywnej, opisując to, co się dzieje. Głos pierwszoosobowy ma pewien rodzaj intymności, który mówi, że te wydarzenia przydarzyły się lub przydarzyły się prawdziwym ludziom, mówi Ken. Połączenie tych dwóch narracji tworzy coś pełniejszego, bogatszego i bardziej wymiarowego. W pewnym sensie mówimy o cudownym napięciu i pojednaniu, które ma miejsce między obiektywnym pisaniem w trzeciej osobie a doświadczeniem w pierwszej osobie. Ma miejsce oddychanie. Jest wdech i wydech. Ma to związek z tempem i rytmem montażu. Ma to związek z długością, czasem trwania i jakością obrazu. Ma to związek z wzajemną grą między narracją trzecioosobową a głosami pierwszoosobowymi. Jest to zawsze sposób oddychania, który pozwala słuchaczom robić to, co faktycznie robią, czyli oddychać. Chcesz, żeby czasami wstrzymali oddech, ale chcesz dać im własną wolę.
6. Słowa nie są osadzone w kamieniu . Ken upiera się, że scenarzyści jego projektów mogą napisać wszystko, co według nich powinno znaleźć się w scenariuszu. Pisarz nie może się martwić, czy istnieją obrazy do zilustrowania. To nie jest praca pisarza. Zadaniem scenarzysty jest po prostu napisanie tej sceny. Tak więc nieuchronnie proces pracy nad scenariuszem wiąże się z jego wycięciem, edycją. Nawet dobre rzeczy - czasami po prostu nie pasują, gdy zaczynasz pracować na zdjęciach i godzinnym lub dwugodzinnym limicie czasu. Scenariusz będzie podlegał wielu szkicom podczas procesu edycji. Czytasz słowa pisarza, potem zmieniasz kilka słów, potem poddajesz się jakimś historykom, oni zrobią jakieś notatki, potem przepisujesz i dzielisz się tym szerzej. Nawet gdy nagrywasz wypowiadane słowa, zmienią się one ponownie, ponieważ rzeczy, które czytasz, nie są takie same, jak te, które są wypowiadane. Scenariusz będzie się zmieniał w trakcie postprodukcji, aż do zakończenia montażu końcowego filmu.
7. Używaj zastrzeżeń, gdy brakuje faktów . Wykopaliska w historii to kawałek detektywistyczny, aw tej archeologii niekoniecznie dostajesz każdy odłamek tego kawałka ceramiki, który składasz, więc nie możesz w pełni pokazać, co to jest. Musimy znaleźć sposoby, by w naszym języku zakomunikować, że nie jest to do końca prawda. Nie możesz powiedzieć: „Zrobili to albo tamto”. Możesz powiedzieć: „On mógł szukać”. To jest rodzaj pokoju, w którym się poruszamy. Właściwie nie możemy tego udowodnić, ponieważ tej osoby już nie ma, a wszystkie dowody dokładnie to sugerują, ale ponieważ nie mamy tego ostatniego elementu układanki, musisz powiedzieć „może być” lub , 'byłaby.' 8. Używaj słów do walki z abstrakcją . Podczas robienia Wojna domowa (1990), Ken i jego zespół chcieli, aby widzowie zrozumieli, że istnienie niewolnictwa ruchomego jest główną przyczyną wojny secesyjnej. Kiedy wchodzimy w dyskusję na temat niewolnictwa, abstrahujemy rzeczy, mówi Ken. Tyle razy ludzie mówili Kenowi: „No wiesz, niewolnictwo wyginęłoby w ciągu półtora pokolenia”. Ok, więc bądź niewolnikiem przez półtora pokolenia, kontruje Ken. Abstrakcja rzeczywistości naszej historycznej przeszłości, szczególnie w odniesieniu do niewolnictwa, jest odrażająca, stwierdza Ken. Ken postanowił zwalczyć tę abstrakcję, używając cytatu z Fredericka Douglassa, potężnych wizualizacji i duchowej piosenki z czasów, gdy ta część dokumentu.

MasterClass

Sugerowane dla Ciebie

Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.

Uczy filmu dokumentalnego

Uczy pisania

Uczy sztuki wykonania

Uczy Fotografii