Objaśnienie niechęci do strat: 3 przykłady niechęci do strat

W świecie biznesu łatwo jest przywiązać większą wagę do unikania strat niż do potencjalnych zysków. Ta zasada jest znana jako niechęć do straty.

Ucz się od najlepszych

Przejdź do sekcji

• Co to jest awersja do strat?
• Dlaczego ważne jest zrozumienie awersji do strat?
• 3 przykłady niechęci do strat
• Ucz się więcej

W 17 lekcjach wideo Diane von Furstenberg nauczy Cię, jak budować i promować markę modową.

Co to jest awersja do strat?

Awersja do strat to stan opisywany przez ekonomistów behawioralnych, w którym dana osoba przywiązuje większą wagę do unikania strat niż do osiągania potencjalnych zysków. Termin „niechęć do straty” po raz pierwszy pojawił się w artykule z 1979 roku autorstwa psychologów Daniela Kahnemana i Amosa Tversky'ego. Późniejsze badania Kahnemana nad procesami poznawczymi i naukami psychologicznymi stojącymi za zachowaniami ekonomicznymi przyniosły mu w 2002 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii.

Pojęcie niechęci do straty ujawnia błąd poznawczy możesz mieć, porównując potencjalne straty z równoważnymi zyskami. W swoich pracach akademickich Kahneman i Tversky wyjaśniają, że nawet w przypadku tak losowego rzutu monetą, jak rzut monetą, można mieć większy emocjonalny wpływ na strach przed stratą (i związane z nim negatywne skutki) niż na pozytywne skutki związane z zyskiem. Wyrażając ideę niechęci do straty, naukowcy byli w stanie wyjaśnić, w jaki sposób strach rządzi scenariuszami w codziennym życiu ludzi.

Dlaczego ważne jest zrozumienie awersji do strat?

Zrozumienie niechęci do strat może pomóc w podejmowaniu decyzji biznesowych.

• Pomoże Ci dokonać inwestycji . Badania aktywności ludzkiego mózgu dostarczają empirycznych dowodów na to, że o wielkich decyzjach inwestycyjnych decydują nie tylko racjonalne części naszego mózgu. Emocjonalne, bardziej pierwotne sektory naszego mózgu również przyczyniają się do tych decyzji, a te bardziej prymitywne części naszego mózgu mogą wykazywać niechęć do strat, która prawdopodobnie rozwinęła się jako narzędzie ewolucyjne.
• Pozwala to uniknąć błędnego myślenia o kosztach utopionych . W ekonomii behawioralnej błąd dotyczący kosztów utopionych opisuje, w jaki sposób niektórzy ludzie — niechętni pogodzeniu się ze złą inwestycją — nadal pompują pieniądze, aby podjąć złą decyzję. Na przykład mogą impulsywnie kupić niesprawny samochód i ciągle wydawać pieniądze na utrzymanie go w dobrym stanie, gdy bardziej sensowna może być sprzedaż samochodu. Niechęć do pogodzenia się ze stratą może motywować irracjonalne zachowanie.
• Pomaga ocenić zachowania konsumentów . Reakcje na podwyżki cen, bezpłatne okresy próbne i oferty ograniczone czasowo można przypisać mnóstwu zjawisk, ale wśród nich jest zasada niechęci do strat. Tworząc strategię marketingową, zastanów się, jak niechęć do strat może wpłynąć na nawyki zakupowe Twoich konsumentów.

3 przykłady niechęci do strat

1. Awersja do ryzyka : W życiu codziennym niechęć do straty objawia się jako awersja do ryzyka. Załóżmy na przykład, że masz okazję inwestycyjną, dzięki której masz pięćdziesiąt procent szans na pięciokrotne zwiększenie początkowej inwestycji i pięćdziesiąt procent szans na utratę pieniędzy. Jest to rozsądne ryzyko, ponieważ potencjalny zysk jest znacznie wyższy niż potencjalna strata. Jednak badania neuroekonomiczne prowadzone przez Daniela Kahnemana, Amosa Tversky'ego, Richarda Thalera i innych wykazały, że dla wielu ludzi potencjalny ból straty przytłacza procesy obliczeniowe mózgu i może uniemożliwić dokonanie racjonalnego zakładu inwestycyjnego.
2. Efekt dożycia : Opisany przez Daniela Kahnemana, Jacka Knetscha i Richarda Thalera, efekt wyposażenia opisuje sposób, w jaki ludzie przypisują większą wartość określonym towarom, które posiadają, niż identycznym towarom, których nie posiadają. W związku z tym mogą nie chcieć ryzykować utraty istniejącego zasobu, aby zyskać coś, czego nigdy nie mieli. Autorzy wykazali w artykule nauk behawioralnych z 1990 r., że efekt wyposażenia jest zakorzeniony w zasadzie niechęci do strat (i nie jest powiązany z innymi czynnikami, takimi jak koszty transakcyjne czy efekty dochodowe).
3. Błąd status quo : Nowsze badania poparły prace Kahnemana i in. pokazując, że utrzymywane w niewoli małpy kapucynki również wykazywały niechęć do strat, gdy otrzymały formę pieniędzy, którą można było wymienić na jedzenie. Badania w latach 2005 i 2008 wykazały, że małpy zachowywały się podobnie do ludzkich inwestorów. Mianowicie, woleli trzymać to, co mieli, niż marginalną użyteczność, być może, zarobić trochę więcej pieniędzy. Te obserwacje, w połączeniu z wcześniejszymi odkryciami u ludzi, wskazują, że skłonność do zachowania status quo może być wrodzona u naczelnych.

MasterClass

Sugerowane dla Ciebie

Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.

Uczy budowania marki modowej

Uczy dziennikarstwa śledczego

Uczy projektowania mody

Naucz strategii kampanii i przesyłania wiadomości

Ucz się więcej

Uzyskać Roczne członkostwo MasterClass wyłączny dostęp do lekcji wideo prowadzonych przez mistrzów, w tym Boba Igera, Sarę Blakely, Paula Krugmana, Robina Robertsa, Chrisa Vossa i innych.