Wracając do biura po pracy w domu ? Chociaż możesz być podekscytowany zmianą, Twój szczeniak może nie być tak zachwycony, zwłaszcza jeśli przyzwyczaił się do rutyny pracy z domu.
Lęk separacyjny u psów jest częstym problemem, który może zaostrzyć długi dzień pracy. Nawet jeśli chcesz zostać w domu przez cały czas, aby ich uszczęśliwić, dla większości ludzi jest to po prostu nierealne.
Aby zapewnić im bezpieczeństwo, musisz dać im umiejętności samodzielnego rozwoju.
Oto kilka sposobów, aby Twoje zwierzęta były szczęśliwe i spokojne podczas Twojej nieobecności.
Przyczyny lęku separacyjnego u psów
Lęk separacyjny pojawia się, gdy pies jest zdenerwowany, ponieważ jego opiekunowie odchodzą. W wielu przypadkach, zaczynając proces odchodzenia, zaczynasz dostrzegać objawy tego niepokoju.
Niektóre psy z lękiem separacyjnym będą szczekać, skomleć lub przeszkadzać, gdy próbujesz założyć buty lub zdobyć płaszcz. Mogą próbować uniemożliwić ci wyjście, gdy próbujesz wyjść za drzwi, lub mogą próbować wyjść z tobą, samemu ryglując drzwi.
Typowe objawy lęku separacyjnego obejmują te zachowania. Pojawią się, gdy odejdziesz, a czasami, gdy będziesz w trakcie odchodzenia.
- Oddawanie moczu lub defekacja. Jeśli twój dorosły pies jest zepsuty i nadal zachowuje te zachowania, mogą być postrzegane jako oznaki niepokoju.
- Zniszczenie. Jeśli wracasz do domu z podartą poduszką, zniszczonymi butami lub skradzionym jedzeniem, Twój zwierzak był znudzony, zdenerwowany i nie wiedział, jak przekierować tę energię w produktywny sposób.
- Nadmierne szczekanie i wycie. Twój pies próbuje się z tobą komunikować, gdy wychodzisz, a po wyjściu starają się, abyś odpowiedział na jego wezwanie o pomoc.
- Próby ucieczki. Jeśli Twój pies myśli, że minęło zbyt wiele czasu od Twojego domu, może spróbować wydostać się z domu, aby Cię znaleźć. Mogą wybić się przez okna, przegryźć się przez siatkowe drzwi lub wykorzystać każdy słaby punkt, który znajdą, aby wyjść z domu. Może to spowodować zaginięcie psów, co naraża je na niebezpieczeństwo.
Lęk separacyjny jest powszechny u adoptowanych psów. Jeśli pies był z ich rodziną odkąd byli szczeniakami i nagle zostali poddani, nie zrozumieją, dlaczego rodzina ich porzuciła. Kiedy zaczną ci ufać i zakochać się w tobie, zawsze będą się bać, że znów zostaną porzucone.
Lęk separacyjny może również wystąpić u psów, które nigdy nie miały stałego domu. Jeśli zostali przerzuceni z ratunku na ratunek i od domu zastępczego do domu zastępczego, nie mają pojęcia, jaki dom powinien być: trwały.
Nawet jeśli masz je od jakiegoś czasu, mogą nie zrozumieć, że jesteś ich wiecznym domem. Boją się, że ich porzucisz, tak jak wszyscy inni.
Zrozumienie ich historii i tego, skąd bierze się ich niepokój, jest ważne przy opracowywaniu leczenia. Daje również współczucie dla tego, co czują, i miejmy nadzieję, że da ci poczucie cierpliwości w radzeniu sobie z nieprzyjemnymi zachowaniami.
Oto przykład: moja babcia adoptowała 9-letniego owczarka niemieckiego o imieniu Rambo. Rambo spędził pierwsze 9 lat swojego życia przywiązany na zewnątrz do słupa, ponieważ rodzina nie chciała go w domu.
jaka jest różnica między nastrojem a tonem
Szybko zakochał się w mojej babci, ponieważ rozpieszczała go tak wielką miłością. Nigdy nie chciał rozstawać się z nią. Bardzo się zdenerwował, kiedy poszła do pracy.
Pewnego dnia był tak zdenerwowany, że ten 95-funtowy pies wskoczył przez okno o wymiarach dwie stopy na dwie, które było częściowo zablokowane przez kanapę, a kiedy wróciła z pracy do domu, siedział na werandzie, machając swoim ogon, ponieważ w końcu była w domu.
Mamy ogromne szczęście, że jakoś nie wyrządził sobie krzywdy i był na tyle sprytny, że został przy domu. Mógł zranić się szybą lub wjechać w ruch uliczny.
Moi rodzice pomogli babci zakryć okna kratami bezpieczeństwa, żeby to się nie powtórzyło, i dali jej bardziej złożone zabawki do zabawy, gdy jej nie było.
Rambo była zachwycona, kiedy w końcu przeszła na emeryturę.
Szkolenie psa, aby był niezależny
W zależności od nasilenia problemów z przywiązaniem psa, może zająć trochę treningu, aby poczuć się pewnie i niezależnie, gdy nie ma Cię w domu. Jeśli uratowałeś swojego szczeniaka, jest on przyzwyczajony do opuszczania go przez ludzi i może stać się bardzo zestresowany, gdy odejdziesz; boją się, że możesz nigdy nie wrócić.
Oto kilka metod, które pomogą Twojemu psu przezwyciężyć niepokój.
jak usunąć taniny z wina
Szkolenie w skrzyni
Najważniejszą częścią pomocy psu cierpiącemu na lęk separacyjny jest upewnienie się, że jest bezpieczny. Chociaż powrót do domu z poszarpanymi kanapami i połamanymi przedmiotami jest irytujący, ważniejsze jest, aby Twój pies nie dostał się w nic, co mogłoby mu zaszkodzić.
Jeśli nie będzie Cię tam oglądać, mogą połknąć coś toksycznego lub zranić się, gdy gdzieś utkną. W niektórych przypadkach mogą nawet próbować wybić okna, aby uciec, aby Cię znaleźć.
Trening w skrzyniach pomaga kontrolować środowisko, dzięki czemu nie mogą sobie zrobić krzywdy. Przy prawidłowym użyciu nie jest to więzienie, w którym karze się psa: to jego bezpieczna przestrzeń.
Spraw, aby było bardzo wygodne z kocami i legowiskiem dla psa i daj im mnóstwo bezpiecznych zabawek do zabawy. Można tego używać, dopóki pies nie nauczy się nie angażować w destrukcyjne zachowania, ratując zarówno dom, jak i siebie przed obrażeniami. Jeśli skrzynia będzie nadmiernie używana, poczujesz się jak kara, więc nigdy nie zostawiaj jej na zbyt długo.
Znajdowanie sposobów na utrzymanie ich w zajęciu
Jednym ze sposobów na pokonanie lęku separacyjnego jest stymulowanie ich i rozrywkę nawet po wyjściu z domu. Jak mówią, bezczynne łapy to diabelskie zabawki. Częstym zachowaniem psów cierpiących na lęk separacyjny, a nawet po prostu nudę, jest destrukcja.
Psy mają talent do wchodzenia w rzeczy, których nie powinny. Jeśli chcesz, aby szczeniak nie podnosił kluczyków lub nie niszczył poduszek, musisz dać mu coś innego, aby było zajęte.
- Zabawki logiczne. Nie wszystkie zabawki dla psów to tylko pluszaki lub piszczałki. Daj swojemu psu coś bardziej skomplikowanego. Kongi są świetnym przykładem; weź zabawkę Konga, włóż do środka masło orzechowe, włóż je do zamrażarki, a kiedy wychodzisz, daj im zabawkę. Spędzą sporo czasu i wysiłku, próbując wydobyć z zabawki każdą ostatnią lizawkę masła orzechowego. Upewnij się, że mają dostęp do tej specjalnej zabawki tylko wtedy, gdy są sami, aby wiedzieli, że to zaleta bycia samemu.
- Szum. Czasami włączenie telewizora lub radia może pomóc uspokoić psa. Dzięki temu mniej oczywiste jest, że są sami w domu, co może dać im pewność, że sami znajdą coś do zrobienia.
- Wyprowadzacze psów. Żadna ilość treningu nie pomoże Twojemu psu poradzić sobie z samotnością przez cały dzień pracy. Jest to szczególnie ważne, jeśli są szkolone w skrzynkach. Żaden pies nie powinien jednorazowo przebywać w klatce przez 8 godzin, bo wtedy poczuje się jak kara. A nawet jeśli potrafią się bawić, natura w pewnym momencie zadzwoni. Mieć członka rodziny lub opiekunka Rovera przychodzi do twojego domu w połowie dnia pracy, aby zabrać ich na spacer, aby mogli załatwić swoje sprawy, zmęczyć się i zmienić scenerię. Jeśli spacerowicz da im trochę czasu na zabawę, gdy wrócą do domu, prawdopodobnie zwiną się i zdrzemną po wyjściu.
Uzyskiwanie porady medycznej
Jeśli Twój pies nie reaguje na żadną z tych metod, może nadszedł czas, aby porozmawiać z behawiorystą weterynaryjnym. Twój lokalny weterynarz może dać ci kilka alternatywnych opcji, które pomogą uspokoić psa podczas Twojej nieobecności. Mogliby zaoferować lekką terapię lekami, taką jak żucia CBD, aby pomóc im się zrelaksować.
Mogą być one szczególnie pomocne, jeśli Twój pies ma jakiekolwiek problemy zdrowotne, takie jak napady padaczkowe. Jeśli chcesz wypróbować te metody, zawsze najpierw skonsultuj się z weterynarzem.
Spraw, aby Twój pies poczuł się doceniony i kochany
Pozostawienie psa samego jest nieuniknioną częścią rodzicielstwa zwierząt domowych. Dlatego niezwykle ważne jest, aby czuli się kochani, gdy jesteś w domu.
Są tylko częścią twojego świata, ale dla nich jesteś całym ich światem. Kiedy ich osoba wraca do domu, jest to powód do świętowania! Większość psów nie potrafi opanować podekscytowania.
Poświęć więc dodatkowe 15 minut, aby dać im czas na zabawę, o który błagają. Daj im dodatkową porcję masowania brzucha. Pozwól im przytulić się do Ciebie na kanapie podczas oglądania ulubionego programu.
Lęk separacyjny u psów jest bezpośrednio spowodowany tym, że tęsknią za tobą. Pewnego dnia nie będą już częścią twojego życia.
Nie patrz wstecz na swój czas spędzony z nimi i żałuj, że nie zwróciłeś większej uwagi, kiedy miałeś okazję. Rozpieszczaj je miłością, gdy tu są.
