Według starożytnej greckiej opowieści malarz Zeuxis namalował winogrona tak realistycznie, że ptaki zlatywały w dół, aby dziobać je z płótna. Technika, której użył do stworzenia iluzji, zyskała później na popularności i stała się znana przez malarzy i projektantów jako trompe l'oeil.
Przejdź do sekcji
- Co to jest Trompe L’Oeil?
- 9 przykładów Trompe L’Oeil
- Ucz się więcej
- Dowiedz się więcej o MasterClass Kelly Wearstler
Kelly Wearstler uczy projektowania wnętrz Kelly Wearstler uczy projektowania wnętrz
Wielokrotnie nagradzana projektantka Kelly Wearstler uczy technik projektowania wnętrz, aby uczynić każdą przestrzeń piękniejszą, kreatywną i inspirującą.
Ucz się więcej
Co to jest Trompe L’Oeil?
Trompe l’oeil (po francusku oszukuje oko) to rodzaj złudzenia optycznego używanego do oszukania oka, by pomyślało, że płaska powierzchnia, jak ściana, jest w rzeczywistości trójwymiarowa. Ta technika jest często osiągana poprzez fotorealistyczne malowanie i uważne wykorzystanie perspektywy. Trompe l’oeil można znaleźć w wielu dziedzinach sztuki, od sztuk pięknych przez scenografię teatralną po projektowanie wnętrz.
Chociaż termin ten stał się popularny w XIX i XX wieku, przykłady tej techniki sięgają już 70 roku naszej ery w Pompejach.
9 przykładów Trompe L’Oeil
Artyści zastosowali techniki trompe l’oeil w niemal każdym rozdziale historii sztuki. Oto kilka dobrze znanych przykładów:
- Złudzenie optyczne Louis-Léopold Boilly . Pierwsze użycie terminu trompe l'oeil zostało użyte przez malarza martwej natury Louisa-Léopolda Boilly'ego w 1800 roku. Użył tego terminu jako tytułu szczegółowego obrazu martwej natury na płótnie, który wykorzystywał fotorealistyczny iluzjonizm, aby wyglądał jak gdyby litery i narzędzia były przypięte do płótna.
- Pokój Małżonków przez Andreę Mantegna . W XV wieku renesansowy artysta Andrea Mantegna namalował freskami panel sufitowy Pałacu Książęcego w Mantui we Włoszech, używając technik malarskich trompe l'oeil. Iluzjonistyczny sufit jest pomalowany tak, aby wyglądał, jakby miał gigantyczny świetlik, który otwiera się na zachmurzone niebo. Mantegna malował także dworzan i cherubinów stojących wokół świetlika, jakby byli na suficie pałacu, patrząc w dół na widzów poniżej.
- Kopuła Trompe l'oeil autorstwa Andrei Pozzo . Malarz barokowy Andrea Pozzo był znany ze swoich iluzjonistycznych malowideł sufitowych. W 1703 Pozzo namalował realistycznie wyglądającą kopułę na suficie jezuickiego kościoła w Wiedniu, sprawiając wrażenie, jakby lekko zakrzywiona przestrzeń otwierała się na dużą architektoniczną kopułę na dachu kaplicy.
- Po polowaniu serial Williama Harnetta . William Harnett, dziewiętnastowieczny malarz irlandzko-amerykański, specjalizujący się w martwych naturach trompe l'oeil. Najbardziej znany jest z cyklu obrazów pt Po polowaniu , w którym widzowie mogą zobaczyć serię rzeczy, które wydają się być prawdziwymi przedmiotami — narzędzia łowieckie, takie jak kapelusze, broń i świeżo zastrzelone ptaki — zawieszone na kołku, jakby myśliwy właśnie wrócił do domu.
- Rewers oprawionego obrazu autor: Cornelius Norbertus Gijsbrechts . Technika trompe l'oeil zyskała na znaczeniu w siedemnastowiecznym malarstwie flamandzkim, prezentowanym w twórczości Corneliusa Gijsbrechta. Jego najsłynniejsze dzieło, Rewers oprawionego obrazu , na pierwszy rzut oka wydaje się niczym więcej niż portretem w ramce, zawieszonym tyłem do ściany – ale w rzeczywistości jest iluzją namalowaną na płaskim płótnie.
- Mural dla hotelu Fontainebleau autorstwa Richarda Haas . Trompe l’oeil jest popularną techniką malowania ścian na dużą skalę w zatłoczonych obszarach miejskich, nie tylko dlatego, że może stworzyć iluzję większej przestrzeni, ale także dlatego, że tworzy wizualne zainteresowanie na pustych lub nieatrakcyjnych ścianach. W 1986 roku Richard Haas namalował w Miami malowidło ścienne trompe l'oeil, które sprawiło, że ściana wyglądała jak gigantyczna brama do oceanu, z hotelem Fontainebleau w oddali.
- Malowidła uliczne Edgara Muellera . Edgar Mueller to niemiecki artysta, który używa farby i kredy do tworzenia szczegółowych iluzji 3D na chodnikach. Pod określonym kątem jego praca wykorzystuje efekt trompe l’oeil, oszukując oko, myśląc, że patrzysz na wszystko, od rozpadającego się lodowca po paszczę wściekłego rekina.
- Quetzacoatl przez Johna Pugh . Jeśli staniesz przed budynkiem Ecatepec de Morelos w Meksyku, zobaczysz wyłaniającą się głowę i szyję kolorowego węża wychodzącego ze ściany. Głowa nie jest rzeźbą 3D, ale dwuwymiarowym obrazem trompe l'oeil, uzupełnionym sztucznym cieniem, aby stworzyć iluzję głębi, aby wyglądało, jakby stworzenie mogło w każdej chwili uderzyć.
- Ściana potrójna New York autorstwa Kelly Wearstler . Trompe l’oeil można wykorzystać również w aranżacji wnętrz. Projektant Kelly Wearstler użył tkaniny w paski i photoshopa, aby stworzyć fotorealistyczną iluzję na najwyższym piętrze nowojorskiego biurowca. Konstrukcja utrudnia oczom obróbkę ściany, otwierając przestrzeń i nadając pomieszczeniu wrażenie znacznie bardziej ekspansywnego.
Ucz się więcej
Naucz się projektowania wnętrz od wielokrotnie nagradzanej projektantki Kelly Wearstler. Spraw, aby każda przestrzeń wydawała się większa, pielęgnuj swój własny styl i twórz przestrzenie, które opowiadają historię dzięki rocznemu członkostwu MasterClass .
