9 kreatywnych ćwiczeń pisania dla poetów

Blok pisarza nęka pisarzy wszelkiego rodzaju, ale chyba nie bardziej niż poetów. Pisanie poezji to ćwiczenie cierpliwości, pasji i wytrwałości. Od eksploracji otoczenia po zabawę z urządzeniami literackimi — oto kilka ćwiczeń, które pomogą pobudzić twoją wyobraźnię.

Przejdź do sekcji

• 1. Poznaj swoje otoczenie
• 2. Pomysły na burzę mózgów
• 3. Baw się strukturą
• 4. Baw się formą
• 5. Graj z ustawieniami
• 6. Baw się tytułami
• 7. Baw się urządzeniami literackimi
• 8. Spójrz do wewnątrz
• 9. Naśladuj poetów
• Dowiedz się więcej o MasterClass Billy'ego Collinsa

Na swoich pierwszych zajęciach online były amerykański poeta, Billy Collins, uczy, jak znaleźć radość, humor i człowieczeństwo w czytaniu i pisaniu poezji.

1. Poznaj swoje otoczenie

Znajdź inspirację w swoim otoczeniu i codziennych czynnościach.

• Iść na spacer . Idź na spacer i zabierz ze sobą notes. Rozejrzyj się i zapisz obserwacje na temat tego, co widzisz: drzewo, osobę, sąsiedztwo. Spróbuj zacząć wiersz, używając niektórych z tych opisów. Podejmij decyzję o jego strukturze: jak będą wyglądały strofy? Czy użyjesz? przerzutka czy użyjesz interpunkcji? Czy chcesz używać długich zdań czy krótkich?
• Znajdź interesujący obiekt . Niezależnie od tego, czy znajdujesz się w biurze, kuchni, parku czy bibliotece, wybierz obiekt, który możesz zobaczyć i opisz go. Czy przywołuje osobiste wspomnienia? Czy ma to implikacje kulturowe, czy też wywołuje określoną emocję? Spróbuj zacząć wiersz od tego przedmiotu i jego skojarzeń, aby cię poprowadzić.

2. Pomysły na burzę mózgów

Wypróbuj te ćwiczenia jako punkt wyjścia do nowego wiersza.

• Użyj kart flash . Pomyśl o temacie. Weź dziesięć pustych kart flash i po jednej stronie każdej karty flash napisz linię na ten temat. Podczas pisania tych linii używaj mieszanki emocjonalnych szczegółów, konkretnych szczegółów i obrazów. Połóż wszystkie karty zakryte przed sobą. Odwróć pięć z tych kart, awersem do góry. Co to za wiersz? Jakie pytania pozostają? Eksperymentuj, z którym należy odkryć pięć kart, aby stworzyć wiersz, który jest zarówno tajemniczy, jak i wystarczająco jasny, aby emocje były zakotwiczone.
• Podsłuchiwać . Noś ze sobą notatnik, wykonując codzienne zadania i zapisuj interesujące rzeczy, które podsłuchałeś. Pod koniec dnia przejrzyj zapisane fragmenty rozmowy i zamiast zastanawiać się nad treścią rozmowy, przeanalizuj, jak została powiedziana. Czego dowiedziałeś się o sposobie mówienia ludzi? Włącz ten rytm mowy do nowego wiersza.
• Analizuj każdy swój ruch . Wieczorem napisz listę dwudziestu rzeczy, które zrobiłeś tego dnia. Użyj tej formy: zmywałem naczynia, jadłem awokado, czytałem gazetę i tak dalej. Jedyna zasada brzmi: nie wymieniaj rzeczy w porządku chronologicznym. Przejrzyj listę dwudziestu czynności i zobacz, czy któraś z nich wywoła wers poezji. Spróbuj wykorzystać jedną z tych pozornie przyziemnych czynności, aby napisać dłuższy wiersz.
• Bezpłatny zapis . Weź zeszyt i daj sobie dziesięć minut, aby po prostu napisać to, co przyjdzie Ci do głowy, nie pozwalając, aby pióro lub ołówek zniknęły z kartki i nie powtórnie. Po upływie dziesięciu minut przejrzyj to, co napisałeś. Jak zmienia się temat i ton od początku do końca? Czy jest coś, co chciałbyś podnieść do nowego wiersza?

3. Baw się strukturą

Baw się z tworzeniem wiersza i eksperymentuj z językiem, aby tworzyć nowe znaczenia.

abab cdcd efef gg rym schemat

• Pomyśl o zwrotkach jak o różnych pokojach w domu wiersza po . Wyobraź sobie, że poeta oprowadza czytelników po różnych pokojach podczas zwiedzania domu. Teraz przeczytaj jeden ze swoich wierszy i spójrz na strofy: na marginesach swojego wiersza zapisz, co ujawnia każda strofa lub pokój.
• Baw się językiem eliptycznym . Spójrz na jeden ze swoich wierszy i pobaw się językiem eliptycznym. Czy są jakieś słowa, które mógłbyś pominąć, aby wzmocnić poczucie tajemnicy? Jak pominięcie różnych słów zmienia potencjalne znaczenia wierszy?
• Baw się własnymi niejednoznacznymi znaczeniami . Utwórz zdanie, które można zinterpretować na co najmniej dwa sposoby. Pomyśl o słowie niebieski — czy wskazuje kolor czy nastrój? Lub rozważ użycie kwalifikatorów typu „być może” lub „należy”. Niech to zdanie będzie stanowić kilka pierwszych linijek nowego wiersza i przez cały czas baw się tą koncepcją podwójnej interpretacji.
• Zrobić bałagan . Zapisz swój następny wiersz odręcznie w swoim notatniku i nie krępuj się robić bałaganu z przekreśleniami, marginesami na marginesie i tym podobnymi, zanim wpiszesz go na ekranie. Jak na stronie wygląda przepisana wersja? Czy jest cienki, rozłożysty, równy czy postrzępiony? Czy chcesz wprowadzić poprawki w wierszu, takie jak skrócenie lub wydłużenie linii, aby nadać wierszowi określony kształt? Rozważ edycję pod kątem dykcji, tempa i przejrzystości. Rozważ nawet wycięcie nieistotnych linijek i fraz.

MasterClass

Sugerowane dla Ciebie

Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.

Uczy czytania i pisania poezji

Uczy pisania

Uczy pisania scenariuszy

Uczy pisania dla telewizji

4. Baw się formą

Myśl jak profesjonalista

Na swoich pierwszych zajęciach online były amerykański poeta, Billy Collins, uczy, jak znaleźć radość, humor i człowieczeństwo w czytaniu i pisaniu poezji.

pisanie ćwiczeń przygotowujących do powieści

Spróbuj napisać różne rodzaje wierszy, które mają różne schematy rymowane lub długości.

• Napisać haiku . Niech temat podejmuje dowolny temat, ale ogranicz się ściśle do formy haiku: trzy linijki, z których pierwsza zawiera pięć sylab, druga zawiera siedem sylab, a ostatnia pięć. W jaki sposób to ćwiczenie sprawiło, że zrewidowałeś swój język?
• Napisz wiersz dowolnej długości . Może dotyczyć dowolnego tematu lub tematów, które wybierzesz (i nie musi się rymować), ale postaraj się, aby każda linia była pentametr jambiczny . Pamiętaj, że oznacza to pięć stóp jambicznych (da-DUM, da-DUM, da-DUM, da-DUM, da-DUM).
• Napisz tradycyjny sonet szekspirowski . Zrób to za pomocą pentametru jambicznego i schematu rymowanego ABAB CDCD EFEF GG. Upewnij się, że twój wiersz ma dokładnie 14 linijek i użyj dwóch ostatnich linijek, aby wykonać zwrot. Pamiętaj, że na turnie poeta często spogląda wstecz na poprzednie 12 linijek i komentuje je w dwóch linijkach.

5. Graj z ustawieniami

Wybór redaktora

Przenieś swoją poezję do różnych okresów i miejsc.

• Napisz kilka linijek tworząc scenę łatwą do zaakceptowania . Pomyśl o przykładzie śniegu na sosnach lub psa leżącego pod hamakiem. Stwórz własną scenę. Następnie niech twój wiersz się zmieni. Zabierz swojego czytelnika i siebie w zupełnie inne miejsce — przestrzennie lub tematycznie — od swojej oryginalnej sceny.
• Obalać normy . W okresie elżbietańskim dominującym tematem była miłość romantyczna lub dworska. W epoce angielskich poetów romantycznych należało pisać o naturze. Poezja rozwija się, gdy te zasady akceptowalności są naruszane. Pomyśl o Walcie Whitmanie: kiedy powinien był pisać o naturze, pisał o maszynach. Thom Gunn napisał wiersz o Elvisie Presleyu, kiedy gwiazdy popu nie były uważane za odpowiednie do poezji. Obaj poeci naruszyli literacki decorum swoich czasów. W wyborze, o czym pisać, nic nie jest zbyt trywialne. Nie cenzuruj siebie. Nie myśl, że musisz być poważny, a nawet szczery. W swoich wierszach możesz być zabawny, a nawet sarkastyczny. Pomyśl o temacie, który może wydawać się poza dzisiejszym literackim decorum i napisz o nim wiersz.

6. Baw się tytułami

Tytuły mogą zainspirować poetę, ale są również przydatne dla czytelników.

• Prowadź czytelnika — ale też go zaskocz . Napisz wiersz, którego tytuł pozwoli czytelnikowi dowiedzieć się, jak będzie przebiegał wiersz, wskazując, co nas czeka. Następnie napisz ten wiersz, upewniając się, że obaj dotrzymasz obietnicy zawartej w tytule, jednocześnie komplikując jego znaczenie.
• Graj z wielkimi literami . Napisz pierwszą linijkę, która może również służyć jako tytuł, a pod nią napisz wiersz. Baw się wielkimi literami w nietradycyjnych rzeczownikach: spróbuj nadać wagę nieoczekiwanym słowom, pisząc je z dużej litery.

7. Baw się urządzeniami literackimi

Wykorzystaj różne środki literackie w swojej poezji, aby uzyskać różne wyniki.

• Graj z dykcją . Jakie są słowa, które z jakiegoś powodu rozśmieszają Cię podczas ich czytania? (Pomyśl na przykład o widelcu, nosie, ziemniaku lub groszku.) Napisz wiersz, w którym celowo użyjesz tych słów, aby stworzyć ton.
• Użyj asonansu . Na kartce papieru przeprowadź burzę mózgów nad kilkoma słowami, które używają podobnego brzmienia samogłosek. Teraz, korzystając z tej burzy mózgów jako przewodnika, napisz wiersz, który wykorzystuje asonans w jednym lub kilku miejscach (lub nawet w całym wierszu). Czytając szkic, zadaj sobie pytanie, w jaki sposób te dźwięki dodają wierszowi muzykalności, działając jako rodzaj kleju dźwiękowego, który spaja wiersz.
• Spróbuj anafory — przynajmniej raz . Napisz wiersz składający się z co najmniej siedmiu linijek, używając przynajmniej raz anafory. Teraz napisz wiersz składający się z ponad 15 linijek, w którym kilkakrotnie używasz anafory, zamieniając słowa powtarzane w całym wierszu. Pozwól, aby rozwój twojej anafory opowiedział inną historię lub dodaj kolejną warstwę szczegółów i głębi do twojego wiersza.

8. Spójrz do wewnątrz

Jesteś największą muzą dla własnej poezji. Poniższe ćwiczenia wymagają od Ciebie wydobycia pomysłów z życia osobistego.

• Czy twoja osobowość trafia do twoich wierszy? Zastanów się, jakim jesteś osobą towarzyską i weź pod uwagę opinie, jakie otrzymujesz od innych na temat Twojej osobowości — od rodziny, przyjaciół i innych osób. Napisz wiersz wypowiadany naturalnym głosem. Ten wiersz nie musi pokazywać twojego najlepszego ja. Spróbuj pozwolić, by wiersz był kontrolowany przez głos inny niż ten, który cię popisuje. Napisz wiersz, który pozwoli surowości twojego życia kierować głosem.
• Napisz list do kogoś, kogo znasz, chciałbyś wiedzieć lub kiedyś znał . Zasada brzmi: załóż, że tego nie zobaczą. Rozpocznij ten list, zwracając się bezpośrednio do tej osoby (pomyśl Drogi X). Po napisaniu kilku linijek lub zdań zacznij dzielić list na poetyckie linijki i dokończ wiersz.

9. Naśladuj poetów

Naśladownictwo jest najlepszą formą pochlebstwa. Szukaj inspiracji we własnym piśmie u poetów, których podziwiasz. Poniższe ćwiczenia z pisania zapożyczają koncepcje od innych bardów.

jak zrobić włoską kiełbasę z papryką i cebulą w piekarniku

• Naśladuj głos . Pomyśl o niektórych poetach lub wierszach, które podziwiasz. Mogą to być wiersze, które odkryłeś na tym kursie lub ulubione od dawna. Wybierz jeden z tych wierszy i czytaj go w kółko, zwracając uwagę na metody, których poeta używa, aby uzyskać swój głos? Zwróć uwagę, jak wiersz rozwija się etap po etapie. Jak odnajduje swoją drogę przez siebie? Sprawdź, czy potrafisz napisać wiersz, który utrzyma się w podobnym stylu organizacji lub ścieżce rozwoju. To więcej niż ćwiczenie; to sposób na otwarcie się na wpływy innych poetów.
• Opisz niepokojące zdarzenie niezaangażowanym, odległym głosem . Pamiętaj, że celem poezji jest to, aby czytelnik poczuł coś, a nie ty, poecie, aby był emocjonalny. Najlepszym sposobem na to jest pisanie na zimno. Jeśli robisz to uczucie, czytelnik wycofa się, ponieważ cała emocjonalna praca została wykonana przez ciebie.
• Stwórz napięcie . Wykorzystaj przestrzeń, aby stworzyć napięcie, umieszczając czytelnika na tym samym poziomie wiedzy i niewiedzy co mówca. Napisz wiersz, który opisuje jedną dużą akcję i używa odstępów jako sposobu na zmuszenie czytelnika do pauzy, tworząc napięcie i napięcie w miarę postępu akcji twojego wiersza.

Dowiedz się więcej wskazówek dotyczących czytania i pisania poezji od Billy'ego Collinsa.