Efekty wizualne pozwalają filmowcom tworzyć zapierające dech w piersiach wyimaginowane wszechświaty i osiągać wyczyny kaskaderskie, które byłyby niemożliwe do sfilmowania w prawdziwym świecie — ale efekty wizualne nie występują wyłącznie w przebojowych filmach fabularnych. Filmowcy używają również subtelnych efektów wizualnych w bardziej ugruntowanych filmach, aby skuteczniej opowiadać swoje historie.
Nasze najpopularniejszeUcz się od najlepszych
Dzięki ponad 100 klasom możesz zdobyć nowe umiejętności i odblokować swój potencjał. Gordon RamsayGotowanie Annie LeibovitzFotografia Aaron SorkinScenariusz Anna WintourKreatywność i przywództwo Deadmau5Produkcja muzyki elektronicznej Bobbi BrownMakijaż Hans ZimmerPunktacja filmu Neil GaimanSztuka opowiadania historii Daniel NegreanuPoker Aaron FranklinGrill w stylu teksańskim Mglisty CopelandBalet techniczny Thomas KellerTechniki gotowania I: warzywa, makaron i jajkaZaczynajPrzejdź do sekcji
- Czym są efekty wizualne?
- Jaka jest różnica między efektami wizualnymi a efektami dźwiękowymi?
- 3 rodzaje efektów wizualnych
- Chcesz dowiedzieć się więcej o kręceniu filmów?
James uczy, jak tworzyć postacie, pisać dialogi i sprawiać, że czytelnicy przewracają stronę.
Ucz się więcej
Czym są efekty wizualne?
W kręceniu filmów efekty wizualne (VFX) to tworzenie lub manipulowanie dowolnymi obrazami na ekranie, które fizycznie nie istnieją w prawdziwym życiu. VFX umożliwia filmowcom tworzenie środowisk, obiektów, stworzeń, a nawet ludzi, które w innym przypadku byłyby niepraktyczne lub niemożliwe do sfilmowania w kontekście ujęcia na żywo. Efekty wizualne w filmie często obejmują integrację materiału filmowego na żywo z obrazami generowanymi komputerowo (CGI).
Jaka jest różnica między efektami wizualnymi a efektami dźwiękowymi?
Termin „efekty wizualne” nie jest wymienny z terminem „efekty specjalne” (SFX). W przeciwieństwie do VFX, efekty dźwiękowe są osiągane w czasie rzeczywistym podczas filmowania; przykłady obejmują pirotechnikę, sztuczny deszcz, animatronikę i makijaż protetyczny. Wszystkie efekty wizualne są dodawane po nakręceniu w postprodukcji.
3 rodzaje efektów wizualnych
Najlepsze studia efektów wizualnych zatrudniają opiekunów VFX i zespoły artystów VFX, którzy mają własne specjalizacje. Większość typów efektów wizualnych należy do co najmniej jednej z następujących kategorii:
- Grafika komputerowa : Obrazy generowane komputerowo to ogólny termin używany do opisania generowanych cyfrowo efektów wizualnych w filmie i telewizji. Te grafiki komputerowe mogą być 2D lub 3D, ale CGI jest ogólnie przywoływane, gdy mówimy o 3D VFX. Najczęściej omawianym procesem w CGI jest modelowanie 3D — tworzenie reprezentacji 3D dowolnego obiektu, powierzchni lub żywego stworzenia. Efekty wizualne CGI są najbardziej widoczne, gdy artyści używają ich do stworzenia czegoś, co nie istnieje, na przykład smoka lub potwora. Ale efekty wizualne mogą być również bardziej subtelne; Artyści VFX mogą używać efektów wizualnych, aby wypełnić stadion baseballowy tłumem wiwatujących fanów lub odmłodzić aktora, aby wyglądał młodziej, jak Robert De Niro w Irlandczyk w reżyserii Martina Scorsese.
- Komponowanie : Nazywane również kluczowaniem kolorem, komponowanie ma miejsce, gdy artyści VFX łączą elementy wizualne z różnych źródeł, aby wyglądały, jakby znajdowały się w tym samym miejscu. Ta technika efektów wizualnych wymaga filmowania za pomocą zielonego lub niebieskiego ekranu, które później kompozytorzy zastępują innym elementem za pomocą oprogramowania do komponowania w postprodukcji. Wczesna forma komponowania osiągnęła ten efekt dzięki matowym obrazom — ilustracjom pejzaży lub scenografii, które zostały połączone z materiałem filmowym z akcji na żywo. Jednym ze słynnych przykładów matowego obrazu używanego jako kompozyt optyczny jest pejzaż Emerald City w Czarnoksiężnik z krainy Oz .
- Przechwytywanie ruchu : Często określane skrótowo jako „mocap”, przechwytywanie ruchu to proces cyfrowego rejestrowania ruchów aktora, a następnie przenoszenia tych ruchów do wygenerowanego komputerowo modelu 3D. Kiedy proces ten obejmuje rejestrowanie mimiki twarzy aktora, często określa się go mianem przechwytywania wydajności. Jedna z powszechnych metod przechwytywania ruchu polega na umieszczeniu aktora w kostiumie do przechwytywania ruchu pokrytym specjalnymi znacznikami, które kamera może śledzić (lub, w przypadku przechwytywania spektaklu, kropkami namalowanymi na twarzy aktora). Dane przechwycone przez kamery są następnie mapowane na model szkieletu 3D za pomocą oprogramowania do przechwytywania ruchu.
