Podkreślając proste przedmioty i czynności, obrazy Chardina zwracają uwagę widza na otaczające je codzienne piękno.
Przejdź do sekcji
- Kim był Chardin?
- Krótka biografia Chardin
- 3 cechy stylu artystycznego Chardin
- 5 słynnych obrazów Chardin
- Gotowy, aby wykorzystać swoje zdolności artystyczne?
- Dowiedz się więcej o MasterClass Jeffa Koonsa
Jeff Koons uczy, jak kolor, skala, forma i inne elementy mogą pomóc w ukierunkowaniu Twojej kreatywności i tworzeniu sztuki, która jest w Tobie.
Ucz się więcej
Kim był Chardin?
Jean-Baptiste-Siméon Chardin był osiemnastowiecznym francuskim malarzem znanym z martwych natur i obrazów rodzajowych – przedstawiających sceny domowe i życie codzienne. Jego obrazy kontrastowały z popularnym wówczas rokokowym stylem, który stawiał na pierwszym miejscu wielkie postacie historyczne i symboliczne znaczenie. Urok twórczości Chardina polega na tym, że potrafi zwracać uwagę na piękno skromnych przedmiotów i prostych czynności domowych. Jego zwodniczo prosty styl wpłynął na modernistycznych malarzy, takich jak Cézanne i Morandi.
Krótka biografia Chardin
Syn stolarza, Chardin, urodził się w Paryżu 2 listopada 1699 roku. Jako młody człowiek odbył staż u malarzy historycznych Pierre-Jacques Cazes i Noël-Nicolas Coypel. W 1724 Chardin został przyjęty do Académie de Saint-Luc, cechu malarzy. Cztery lata później złożył Ray (1728) i Bufet (1728) do najważniejszej francuskiej instytucji artystycznej, Académie Royale de Peinture et de Sculpture (Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby). Został przyjęty do akademii, gdzie stał się aktywnym członkiem na kilkadziesiąt lat, zaprzyjaźniając się z innymi odnoszącymi sukcesy malarzami tamtych czasów.
Chardin podpisał umowę małżeńską z Marguerite Saintard w 1723 roku, choć poślubił ją dopiero w 1731 roku. Marguerite zmarła zaledwie cztery lata później. Chardin kontynuował tworzenie obrazów, ostatecznie pokazując swoje prace na Salonie, wybitnej wystawie sztuki, która odbyła się w Luwrze. Chardin mieszkał na lewym brzegu Paryża w pobliżu kościoła Saint-Sulpice do 1757 roku, kiedy to król Ludwik XV pozwolił mu mieszkać i pracować w pracowni w Luwrze. Chardin zawarł swoje drugie małżeństwo z wdową o imieniu Françoise-Marguerite Pouget, którą uwiecznił na portrecie w 1775 roku. Z powodu osłabienia wzroku w podeszłym wieku, Chardin przyjął nowe medium, używając miękkich pasteli do swoich ostatnich obrazów.
Jeff Koons uczy sztuki i kreatywności James Patterson uczy pisania Usher uczy sztuki performance Annie Leibovitz uczy fotografii
3 cechy stylu artystycznego Chardin
Kilka cech charakterystycznych jest typowych dla pracy Chardina:
- Przedmioty i sceny codziennego użytku . W przeciwieństwie do swoich współczesnych, którzy pracowali w stylu rokoko, Chardin skupił się na zwykłych przedmiotach, takich jak dzbany, garnki i owoce, a także na scenach rodzajowych przedstawiających pracujące pokojówki kuchenne lub bawiące się dzieci.
- Powtarzające się przedmioty . Chardin eksperymentował z użyciem tego samego przedmiotu na wielu obrazach, na przykład ze szklanką wody w Kosz Dzikich Truskawek (c.1761) i Szklanka na wodę i dzbanek (ok. 1760). Przedstawiał także ludzi wykonujących tę samą akcję w wielu rodzajowych obrazach — jak chłopiec bawiący się stosem kart.
- Nacisk na wizualność , a nie symboliczne, znaczenie. Obrazy Chardina odeszły od wielkich historycznych gestów nasyconych symbolicznym znaczeniem, zachęcając widzów do doceniania obrazów dla samego w sobie. Umiejętnie mieszał tony i kolory, aby wywołać delikatne rozproszenie światła. Używając ziarnistych technik impastowych, Chardin nakładał warstwę farby, aby stworzyć wciągające tekstury. Dodatkowo ustrukturyzował swoje kompozycje tak, aby stworzyć wyważoną ramę.
MasterClass
Sugerowane dla Ciebie
Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.
Jeff KoonsUczy sztuki i kreatywności
Dowiedz się więcej James Patterson
Uczy pisania
Dowiedz się więcejUczy sztuki wykonania
Dowiedz się więcej Annie LeibovitzUczy Fotografii
Ucz się więcej5 słynnych obrazów Chardin
Myśl jak profesjonalista
Jeff Koons uczy, jak kolor, skala, forma i inne elementy mogą pomóc w ukierunkowaniu Twojej kreatywności i tworzeniu sztuki, która jest w Tobie.
Zobacz klasęDo najbardziej pamiętnych obrazów Chardina należą:
- Ray (1728) : Prawdopodobnie najbardziej wpływowy obraz Chardina, ta grafika przedstawia wypatroszonego raja lub łyżwę. Czerwona krew i białe mięśnie płaszczki kontrastują z futrem kota z jednej strony i naczyniami kuchennymi i czarnym dzbanem z drugiej strony. Obraz ten wywarł wpływ na francuskiego powieściopisarza Marcela Prousta, który pisał o grafice, a także na malarza Henri Matisse'a, który na początku XX wieku przeprojektował je we własnej wersji. Możesz zobaczyć Chardin's Ray w Luwrze.
- Bańki mydlane (ok. 1734) : Stworzony u szczytu popularności Chardina, ten obraz przedstawia młodego mężczyznę opartego o parapet i puszczającego bańkę przez słomkę, podczas gdy młodszy chłopiec uważnie się przygląda. Bańki mydlane jest doskonałym przykładem malarstwa rodzajowego Chardina, nasycającego pozornie bezsensowną czynność starannymi detalami wizualnymi. Édouard Manet oddał hołd temu obrazowi swoim Chłopiec puszczający bańki (1867), podkreślając wpływ, jaki dzieło Chardina wywarło na malarzy modernistycznych nawet sto lat później.
- Srebrna Czara (1728) : Kolejna martwa natura Chardina, ten olejny obraz na płótnie przedstawia szklaną karafkę, różne owoce i srebrny kielich, przedmiot, którego Chardin używał w kilku obrazach przez całe życie. Srebrna Czara wyróżnia się jasnymi kolorami czerwonych wiśni i pomarańczowych brzoskwiń na ciemnym tle. Chardin wykorzystał odbicia zarówno w karafce, jak i kielichu, aby poeksperymentować ze światłem i kontrastem.
- Guwernantka (1739) : Jeden z obrazów rodzajowych Chardina, ta grafika ukazuje moment między guwernantką a młodym chłopcem. Sprzęt do badmintona i karty do gry chłopca są porozrzucane na podłodze. Wygląda na to, że guwernantka cicho upomina chłopca, który wygląda na zawstydzonego. Obraz uderza w ramy dwóch postaci, jednej młodszej i stojącej, drugiej starszej i siedzącej. Brązowo-bordowa kolorystyka obrazu kontrastuje z białą suknią guwernantki.
- Autoportret w okularach (1771) : Intymny portret artysty, ten obraz jest przykładem późniejszej pastelowej twórczości Chardina. Chardin portretuje siebie odwracającego się w stronę widza, spoglądającego głęboko poza kadr. Nosi niebiesko-białą czapkę i różowy szalik, który odbija miękkie światło. Osadzone na nosie Chardina okulary przypominają widzowi słabnący wzrok malarza, impuls dla jego nowego medium. Chardin miał premierę swojego pastelowego dzieła w Salonie w 1771 roku, szokując publiczność niespodziewanym nowym stylem.
Gotowy, aby wykorzystać swoje zdolności artystyczne?
Chwyć Roczne członkostwo MasterClass i poznaj głębię swojej kreatywności z pomocą Jeffa Koonsa, płodnego (i finansującego) współczesnego artystę znanego ze swoich rzeźbionych balonów w cukierkowych kolorach. Ekskluzywne lekcje wideo Jeffa nauczą Cię dostrzegać swoją osobistą ikonografię, wykorzystywać kolor i skalę, odkrywać piękno przedmiotów codziennego użytku i wiele więcej.
Ciekawe Artykuły
