Jak komponować podczas odtwarzania muzyki jazzowej

Bycie świetnym muzykiem jazzowym to nie tylko granie świetnych solówek. Podczas gdy gitarzysta jazzowy lub pianista jazzowy potrafi zaimponować publiczności improwizacją, ci muzycy odgrywają w zespole inną rolę. Jako członkowie częściowej sekcji rytmicznej, gitarzyści jazzowi i pianiści muszą być w stanie wspierać solistę, tak jak zrobiłby to każdy basista lub perkusista. Wymaga to umiejętności komponowania.

Ucz się od najlepszych

Przejdź do sekcji

• Co nadchodzi?
• Dlaczego komponowanie jest ważne?
• 5 wskazówek dotyczących świetnego komponowania w muzyce jazzowej
• Chcesz dowiedzieć się więcej o muzyce?

Na swoich pierwszych zajęciach online Usher uczy Cię swoich osobistych technik, aby zachwycić publiczność na 16 lekcjach wideo.

Co nadchodzi?

W muzyce popularnej — zwłaszcza w jazzie — komponowanie polega na graniu akordów i rytmów, które zapewniają wsparcie członkowi zespołu solo. Niektórzy instrumentaliści, tacy jak kontrabasiści i perkusiści, prawie cały czas spędzają na komponowaniu, podczas gdy inni, tacy jak saksofoniści i trębacze, rzadko w ogóle komponują. Niektórzy instrumentaliści – w szczególności gitarzyści jazzowi i pianiści jazzowi – spędzają czas zarówno na solówkach, jak i komponowaniu dla innych muzyków.

Dlaczego komponowanie jest ważne?

Komponowanie jest elementem jazzu, ponieważ granie w zespole jest jak bycie w zespole. Każdy gracz dostaje swoją kolej w centrum uwagi – nawet perkusista – a kiedy skupiamy się na jednym graczu, pozostali skupiają się na komponowaniu. Na przykład solo na saksofonie może brzmieć niesamowicie, gdy zespół gra odpowiednie akordy i komponuje rytmy pod saksofonistą. Solista saksofonu opiera się na technikach komponowania perkusisty, basisty, gitarzysty i pianisty, aby ich riffy i przebiegi brzmiały poprawnie pod względem kontekstu. Bez dobrego kompilacji nawet perfekcyjnie zagrane solo może brzmieć bez korzeni.

5 wskazówek dotyczących świetnego komponowania muzyki jazzowej

Komponowanie jazzu wymaga tyle samo praktyki i nauki, co granie solo jazzu, ale istnieje kilka technik, które mogą od razu poprawić twoje komponowanie.

1. Na początku trzymaj się podstaw . Aby poprawnie skomponować, należy wiernie śledzić progresje akordów zapisane na arkuszu przewodnim danego utworu. Zaawansowani gitarzyści i pianiści często wstawiają trudne brzmienia akordów lub zastępują akordy, aby zachować ciekawość, zwłaszcza gdy solówki stają się dłuższe. Mimo to ambitne brzmienia i zamiany akordów powinny pojawić się dopiero po opanowaniu przez gracza podstaw komponowania na gitarze jazzowej lub fortepianu jazzowego.
2. Pokaż dyscyplinę rytmiczną . Aby upewnić się, że nie odciągasz uwagi od solisty, oprzyj swoją rytmiczną grę na wyborach solisty. Jeśli grają dość proste solo, użyj konserwatywnych kompozycji – na przykład ćwierćnuty pulsu lub rytmu Charleston, ćwierćnuty z kropką, po której następuje ósemka. Jeśli solista wykazuje większe ambicje, możesz dodać do swojej gry trochę synkopy. Tylko upewnij się, że pozwalasz soliście prowadzić.
3. Użyj prowadzenia głosowego . Praktyka prowadzenia głosu daje pierwszeństwo graniu nut, które, jeśli to możliwe, poruszają się w ruchu krokowym. Jeśli grasz akord C-dur 7, a następnym akordem jest F-dur 7, użyj prowadzącego głosu, aby płynnie zmieniać akordy, zachowując nuty C i E, które mają wspólne dla obu akordów, zamiast przesuwać cały akord o kwartę w górę. kształt bloku. Następnie użyj ruchu krokowego, aby dotrzeć do dwóch pozostałych nut potrzebnych do akordu F-dur 7. Od razu usłyszysz różnicę.
4. Dodaj napięcia do swoich głosów akordów . Komponowanie z triadami załatwi sprawę, ale możesz sprawić, że solista zabrzmi lepiej, jeśli dodasz napięcia, przedłużając akordy do dziewiątej lub trzynastej. Podejmij wyzwanie komponowania z cztero- i pięciodźwiękowymi akordami (czasami nazywanymi „akordami jazzowymi”), które sprawią, że linie główne solisty będą brzmiały bardziej złożone.
5. Zakradnij się do niektórych kontrmelodii . Bez przytłaczania solówki, znajdź jakieś sposoby pracy w kontrmelodiach, aby uzupełnić głównego gracza. Może to działać w relacji „zadzwoń i odpowiedz” z solistą lub może być bardziej subtelne. Jeśli grasz na pianinie, prawą ręką wstawiaj kontrmelodie, przytrzymując lewą progresję akordów. Nawet najbardziej prymitywna kontrmelodia może uatrakcyjnić solo.

Chcesz dowiedzieć się więcej o muzyce?

Zostań lepszym muzykiem dzięki rocznemu członkostwu MasterClass . Uzyskaj dostęp do ekskluzywnych lekcji wideo prowadzonych przez mistrzów muzyki, takich jak Herbie Hancock, Sheila E., Timbaland, Itzhak Perlman, Tom Morello i nie tylko.