WSKAZÓWKI DOTYCZĄCE TWORZENIA ATRAKCYJNYCH FOTOGRAFII DOKUMENTALNYCH

Czym jest fotografia, jeśli nie dokumentem chwili? Chociaż istnieje wiele różnych rodzajów fotografii, fotografia dokumentalna uderza w sedno tego, czym jest fotografowanie: zachowanie osoby, miejsca lub rzeczy w ich kontekście. Fotografów dokumentalnych porównywano do fotoreporterów, jednak niekoniecznie trzeba być profesjonalistą, żeby opowiedzieć wizualną historię za pomocą aparatu. Jakość fotografii dokumentalnej wynika ze szczerości, z jaką fotograf stara się opowiedzieć historię tematu; fotografie te nigdy nie są inscenizowane, a jedynie obserwowane i bez ingerencji uchwycone. Uzbrojony w odpowiedni sprzęt oraz kilka prostych wskazówek i technik, każdy może nauczyć się przemyślanego skupiania obiektywu na obiekcie i odkrywania całego świata za pomocą jednego kliknięcia.

Przejdź do sekcji

Czym jest fotografia dokumentalna?
Jak wybrać odpowiednią kamerę
Zbliżanie się do tematu
Jak myśleć o swojej liście ujęć
Dowiedz się więcej o MasterClass Annie Leibovitz

Annie Leibovitz uczy fotografii Annie Leibovitz uczy fotografii

Annie zabiera Cię do swojego studia i na sesje zdjęciowe, aby nauczyć Cię wszystkiego, co wie o portretach i opowiadaniu historii za pomocą obrazów.

Ucz się więcej

Czym jest fotografia dokumentalna?

Fotografia dokumentalna jest z definicji sztuką rejestrowania wydarzeń i doświadczeń o znaczeniu historycznym, kulturowym, społecznym lub politycznym. Te tematy fotografii mogą zawierać zarówno najświeższe wiadomości, jak i bardziej wiecznie żywe historie o prawdziwych historiach z całego świata. Wczesne przykłady przełomowej fotografii dokumentalnej obejmują relacje Henri Cartier-Bressona z koronacji króla Jerzego VI i królowej Elżbiety w 1937 roku, które skupiały się wyłącznie na podekscytowanych obywatelach, którzy pojawili się, aby oglądać; portret Dorothei Lange przedstawiający tragiczne skutki Wielkiego Kryzysu dla obywateli amerykańskich w całych Stanach Zjednoczonych; i natarczywe wyobrażenia marginalizowanej, awangardowej amerykańskiej artystki Diane Arbus, od cyrkowców po osoby transpłciowe – wszystkie uważane za tabu w latach 50. i 60. XX wieku. Ci fotografowie, między innymi Lewis Hine, Robert Frank, Walker Evans i Robert Capa, mieli wpływ na promowanie bardziej swobodnego podejścia do fotografii, polegającego na cierpliwości, obserwacji i unikaniu zasad prostego portretu studyjnego w celu uzyskania wspaniałych zdjęć, które opowiedział całą historię, bez względu na to, czy była to dokumentacja wojny, czy po prostu pokazanie, jak żyje druga połowa.

jak napisać wszechwiedzącą osobę trzecią

Fotografia dokumentalna odnosi się również do ukazywania pozornie nieistotnych drobiazgów codzienności, nadawania mu dodatkowego powagi przez sam akt uchwycenia na kliszy czegoś zwyczajnego. Może to być skuteczny sposób na opowiedzenie własnej historii lub zachowanie historii rodziny poprzez podkreślenie intymnych lub łatwo przeoczonych szczegółów. Niezależnie od tego, czy fotografujesz inną kulturę w odległym kraju, czy po prostu utrwalasz szczegóły we własnym domu, te same techniki i zasady wchodzą w grę, aby stworzyć wierną fotografię dokumentalną. Poniższe wskazówki dotyczące fotografowania powinny pomóc w rozpoczęciu pracy.

Jak wybrać odpowiednią kamerę

Fotografia zawsze była wielośrodkową formą sztuki, poczynając od pierwszego uchwycenia przez obiektyw aparatu i czujnik, a kończąc na końcowym obrazie wywołanym w ciemni lub opublikowanym w Internecie. Zwłaszcza w przypadku fotografii dokumentalnej dobrze jest pomyśleć o tym, co zrobisz z obrazami, gdy już je zdobędziesz, a następnie cofnąć się i wybrać najbardziej odpowiednie urządzenie do wykonania zdjęć.

Jedynym sprzętem wymaganym do fotografii dokumentalnej jest aparat — dowolny aparat. Możesz używać iPhone'a, lustrzanki cyfrowej, urządzenia jednorazowego, polaroidu lub zwykłego urządzenia typu „wskaż i strzelaj”. Jako fotograf, niektóre wcześniejsze badania, znajomość tematu i zamierzone wykorzystanie twoich zdjęć będą miały wpływ na wybór aparatu. Jeśli zdjęcia zostaną opublikowane w druku, lustrzanka cyfrowa fotografująca w formacie RAW jest idealna do eksportowania zdjęć w wysokiej rozdzielczości. Jeśli publikujesz cyfrowo, wystarczy lustrzanka cyfrowa, zwykły aparat fotograficzny, a nawet aparat w smartfonie, ale pamiętaj, aby nadal robić zdjęcia w formacie RAW, ponieważ większość redaktorów i większość witryn internetowych nadal wymaga zdjęć w wysokiej rozdzielczości do publikacji. Jeśli kręcisz zdjęcia dokumentalne na własny użytek, pomyśl o historii, którą chcesz opowiedzieć, i sprawdź, czy możesz znaleźć aparat, który pasuje do nastroju i jakości Twojego widzenia (pomogą w tym badania światła na różnych aparatach filmowych i obróbka z podejmowaniem decyzji).

Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę, że sama natura fotografii dokumentalnej oznacza zanurzenie się w chwili i pozwolenie na rozwój wydarzeń. Z tego powodu warto wybrać aparaty i obiektywy, które pomogą uchwycić każdą akcję. Przynajmniej obiektyw zmiennoogniskowy i obiektyw szerokokątny w połączeniu z lustrzanką cyfrową zapewni, że zrobisz ujęcie, niezależnie od tego, czy jest blisko, czy daleko. Jeśli wybierasz się na podstępny protest lub wieczorne wydarzenie, upewnij się, że znasz regulację ekspozycji, czasu otwarcia migawki i ISO (wszystkie ustawienia, które pozwalają na różne ilości światła wpadające przez czujniki aparatu), aby dostosować się do dużej ilości ruchu lub fotografowanie w słabym świetle.

prawo rosnącej definicji kosztów alternatywnych

Annie Leibovitz uczy fotografii Frank Gehry uczy projektowania i architektury Diane von Furstenberg uczy budowania marki modowej Marc Jacobs uczy projektowania mody

Zbliżanie się do tematu

Po wybraniu aparatu (lub aparatów) i zakończeniu wstępnych badań dotyczących tematu, które obejmowałyby poznanie kontekstu historycznego, a także obecnej sytuacji, następnym krokiem do fotografii dokumentalnej jest podróż do miejsca akcji i wejść na scenę. Na początku zdobycie zaufania nieznajomych może być trochę trudne, jednak odrobina życzliwości i otwartej komunikacji zajdzie daleko. Fotografowie dokumentalni, choć bardzo obecni na scenie, również czerpią korzyści z bagatelizowania swojej obecności, aby umożliwić rozwój naturalnej akcji. Bądź świadomy przez cały czas swojego ruch kamery i staraj się nie ingerować w akcję.

Jak myśleć o swojej liście ujęć

Częstym błędem popełnianym przez początkujących fotografów dokumentalnych jest założenie, że twarz fotografowanej osoby musi być wyraźnie widoczna na każdym zdjęciu. Fotografowanie twarzy to tylko jeden ze sposobów na opowiedzenie historii danej osoby; jest mnóstwo innych szczegółów, które fotograf dokumentalny może pokazać, aby uzupełnić obraz. Tutaj znajduje się lista ujęć, która może być prostą listą lub fantazyjną szablon listy ujęć , wchodzi w grę.

słońce księżyc i wschodzie

Rozpocznij listę ujęć, zapisując wszystkie możliwe lokalizacje, które chcesz zbadać, wraz z innymi istotnymi informacjami, takimi jak rozmiar ujęcia, numer sceny, typ ujęcia, kąty kamery i inne dodatkowe uwagi. Możesz odwoływać się do podobnych ujęć na liście ujęć lub w osobnym scenorysie. Próbując przedstawić jakiś obiekt, zawsze pytaj, czy możesz sfotografować go w jego domu, pracy lub w innych często odwiedzanych, ulubionych miejscach. Skup się na ambientowych detalach, takich jak sposób ubierania się i biżuterii, kolekcja pamiątek na biurku lub szufladzie komody czy subtelne interakcje z przechodniami. Zbliżenia są tak samo ważne jak szerokie ujęcie, które ukazuje interesujące postacie jako postacie, ujawniając prawdę w ich historii. Poeksperymentuj z efektem, jaki zmiana kąta kamery wywiera na obiekt; niskie kąty mogą sprawić, że rzeczy będą wydawać się większe w skali, podczas gdy wysokie kąty mają słabszy efekt. Pomyśl o tych typach ujęć i zanotuj kilka uwag w opisie ujęć swojego strzał z kamery listę przed rozpoczęciem. Chociaż będzie sporo konkretnych ujęć, które wcześniej zaplanujesz, zostaw trochę miejsca na spontaniczność pokolorowania konkretnego ujęcia.

Fotografia dokumentalna to coś więcej niż forma sztuki; to ważny sposób na zachowanie historii. Kiedy na początku XX wieku fotoreporter społeczny Jacob Riis zaczął dokumentować trudną sytuację zubożałego mieszkania w nowojorskich kamienicach, jego zdjęcia zainspirowały dyskurs narodowy i pomogły wprowadzić zmiany społeczne. Choć nie wszystkie fotografie dokumentalne muszą być naładowane politycznie lub społecznie, zazwyczaj wyjaśniają jakiś aspekt egzystencji, pogłębiając nasze rozumienie ludzkiej kondycji, jedna fotografia po drugiej.