Co to jest fioletowa proza? 3 wskazówki, jak unikać fioletowej prozy

Proza fioletowa, która jest zbyt bogato zdobiona, może obciążać pisanie. Postępuj zgodnie z tymi prostymi wskazówkami, aby usunąć fioletową prozę ze swojej pracy.

Ucz się od najlepszych

Przejdź do sekcji

• Co to jest fioletowa proza?
• 3 przykłady fioletowej prozy
• 3 powody, by unikać fioletowej prozy Pro
• 3 wskazówki dotyczące pisania, jak unikać fioletowej prozy
• Chcesz dowiedzieć się więcej o pisaniu?

James uczy, jak tworzyć postacie, pisać dialogi i sprawiać, że czytelnicy przewracają stronę.

Dobre pisanie celebruje niezliczone możliwości języka. Od powieściopisarzy, takich jak Joseph Conrad i William Faulkner, po eseistów, takich jak dawni New York Times publicyści William Safire i Frank Rich, wielu z najlepszych pisarzy, wykorzystuje obszerny leksykon języka angielskiego. Czasami jednak ozdobne pismo posuwa się za daleko i umniejsza główny nurt pisma. Proza, która podnosi kwiecisty język kosztem przejrzystości, jest znana jako proza ​​fioletowa.

Co to jest fioletowa proza?

Fioletowa proza ​​to pejoratywne określenie opisujące pisanie prozą, które nadmiernie kładzie nacisk na efektowny język opisowy. Według słów Oxford English Dictionary, proza ​​fioletowa to proza, która jest zbyt skomplikowana lub bogata. Jeśli odkryjesz, że fragment w twoim własnym piśmie zwraca uwagę tylko na twoje cudowne słownictwo lub że istnieje głównie w celu zwiększenia liczby słów, możesz być winny używania fioletowej prozy – lub przynajmniej fioletowych łatek prozy.

3 przykłady fioletowej prozy

Długi fragment, który przede wszystkim zwraca uwagę na fantazyjne słowa, kwalifikuje się do prozy fioletowej. Aby zademonstrować ten efekt, rozważmy te trzy fragmenty, z których każdy jest klasycznym przykładem fioletowej prozy:

1. Powieść z 1830 r. Paul Clifford Edwarda Bulwera-Lyttona : To była ciemna i burzowa noc; deszcz padał strumieniami — z wyjątkiem sporadycznych okresów, kiedy to powstrzymał go gwałtowny podmuch wiatru, który zmiótł ulice (bo to w Londynie leży nasza scena), grzechocząc na dachach domów i gwałtownie wzburzając skąpy płomień lampy, które walczyły z ciemnością.
2. Powieść z XIX wieku Targowisko próżności autor: William Makepeace Thackerayera : Chociaż widok tego wspaniałego kawałka wołowiny i srebrnego kufla przypominającego prawdziwe brytyjskie domowe piwo i porter, które wiecznie witają oczy powracającego z obcych stron podróżnika, który wchodzi do kawiarni George'a, są tak orzeźwiające. i zachwycające, że człowiek wchodzący do tak wygodnej, przytulnej, domowej angielskiej gospody może chcieć zatrzymać się tam na kilka dni, jednak Dobbin od razu zaczął mówić o bryczce pocztowej i ledwie znalazł się w Southampton, chciał być w drodze do Londynu. . Jos nie chciał jednak słyszeć o przeprowadzce tego wieczoru.
3. satyryczny Ars Poetica , celowo fioletowy esej rzymskiego poety Horacego : W pompatycznych wstępach, takich, które wiele obiecują, na ogół zdarza się, że jeden lub dwa wersety fioletowego patchworku, który może zrobić świetne przedstawienie, są oznaczone; jak wtedy, gdy opisuje się zagajnik i ołtarz Diany i wijący się prąd biegnący przez przyjemne pola, rzekę Ren lub tęczę.

3 powody, by unikać fioletowej prozy Pro

Najlepsze pismo nie zwraca na siebie uwagi, lecz służy opowieści lub argumentowi. Oto trzy powody, dla których warto unikać fioletowej prozy w swoim piśmie:

1. Fioletowa proza ​​odwraca uwagę od tematu . Fioletowa proza ​​nasyca fragment tekstu zbędnymi słowami, które odwracają uwagę od elementów, na których zależy czytelnikowi. W fikcji te elementy to historia, charakter i budowanie świata. W przekonującym eseju elementy te są centralną tezą i dowodami potwierdzającymi. Zazwyczaj tym elementom służy zwięzły wybór języka i słów, które napędzają historię i argumentację.
2. Świetne pisanie unika zbyt skomplikowanych słów . Wystarczy zapytać generała i prezydenta Stanów Zjednoczonych Ulyssesa S. Granta (świetnego pamiętnikarza), poetę Williama Carlosa Williamsa lub powieściopisarza Ernesta Hemingwaya. Autorzy ci posługiwali się językiem oszczędnym, określanym czasem prozą beżową, stylistycznym przeciwieństwem prozy fioletowej.
3. Fantazyjne słowa są bardziej skuteczne, gdy są używane oszczędnie . Czy to oznacza, że ​​w wielkim piśmie nie ma miejsca na wymyślne słowa? Zdecydowanie nie; jednym z najbardziej wzmacniających aspektów języka angielskiego jest jego rozwijający się leksykon, który zapewnia autorom anglojęzycznym wszelkiego rodzaju możliwości wyboru słów. Czasami autor stwierdzi, że właściwy przymiotnik jest naprawdę kwiecistym deskryptorem godnym Hermana Melville'a. Ale jest równie prawdopodobne, a może nawet bardziej, że twojemu stylowi pisania będą lepiej służyć stosunkowo proste słowa.

MasterClass

Sugerowane dla Ciebie

Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.

Uczy pisania

Uczy pisania scenariuszy

jak zrobić indeks do książki

Uczy pisania dla telewizji

Uczy dramatycznego pisania

3 wskazówki dotyczące pisania, jak unikać fioletowej prozy

Myśl jak profesjonalista

James uczy, jak tworzyć postacie, pisać dialogi i sprawiać, że czytelnicy przewracają stronę.

Od początku XX wieku panujące normy literatury anglojęzycznej faworyzowały krótki opis, unikanie przesadnie słownego puchu i przedkładanie dobrej historii nad krzykliwy język. W związku z tym unikanie fioletowej prozy znacznie zwiększa atrakcyjność pisania dla współczesnych odbiorców. Oto trzy sposoby, aby Twoja proza ​​była bardziej beżowa niż fioletowa:

1. Rozważnie korzystaj z tezaurusa . Nie ma nic bardziej rozpraszającego niż autor ładujący fragment słowami, których nie do końca rozumie. Jeśli często korzystasz z tezaurusa, aby brzmieć mądrzej, pamiętaj, że możesz robić coś przeciwnego. Ogranicz swoje pisanie do słów, które osobiście widziałeś w kontekście. A jeśli nie widziałeś wielu słów właściwie użytych w kontekście, być może będziesz musiał przeczytać więcej.
2. Szanuj punkt widzenia swoich postaci . Wielu początkujących powieściopisarzy pada ofiarą fioletowej prozy, próbując opowiadać z wszechwiedzącej perspektywy. Zamiast używać wszechwiedzącej narracji, rozważ napisanie swojej pierwszej książki w pierwszej osobie. W ten sposób możesz wykorzystać punkt widzenia swojego protagonisty, aby skupić się na swojej prozie.
3. Ćwicz krótkie formy pisania . Przygotowując się do napisania swojej pierwszej powieści lub ważnej pracy naukowej, ćwicz sztukę zwięzłego pisania w innych mediach. Na przykład rozgrzej się do powieści, pisząc opowiadanie. Napisz kilka krótkich esejów przed podjęciem długiej pracy. Możesz nawet użyć Twittera, aby ćwiczyć zwięzłą prozę. W końcu tweet może mieć tylko 280 znaków – nie ma tam miejsca na fioletową prozę.

Chcesz dowiedzieć się więcej o pisaniu?

Zostań lepszym pisarzem dzięki rocznemu członkostwu MasterClass . Uzyskaj dostęp do ekskluzywnych lekcji wideo prowadzonych przez mistrzów literatury, w tym Neila Gaimana, Davida Baldacciego, Joyce Carol Oates, Billy'ego Collinsa, Dana Browna, Margaret Atwood i innych.