Ton a nastrój w literaturze: jaka jest różnica?

Choć literackie terminy „ton” i „nastrój” mogą wydawać się wymienne, nie są synonimami.

co to jest listopadowy znak

Przejdź do sekcji

• Czym jest ton w literaturze?
• Przykłady Tonu
• Czym jest nastrój w literaturze?
• Przykłady nastroju
• Chcesz dowiedzieć się więcej o pisaniu?
• Dowiedz się więcej o MasterClass Neila Gaimana

Na swoich pierwszych zajęciach online Neil Gaiman uczy, jak wymyślać nowe pomysły, przekonujące postacie i żywe fikcyjne światy.

Czym jest ton w literaturze?

W analizie literackiej ton to stosunek autora do tematu. Ton autora w dziele literackim może odzwierciedlać jego osobistą opinię lub ton może kierować uczucia konkretnej postaci. Autorzy przekazują ton poprzez dobór słów, interpunkcję i strukturę zdania.

Przykłady Tonu

Twój ton głosu może wyrażać emocje, podobnie jak Twój ton na piśmie . Możesz napisać historię w tonie pełnym nadziei lub ponurym, romantycznym lub cynicznym. Opisując ton autora w powieści, opowiadaniu lub eseju, możesz użyć w analizie dowolnego z następujących słów: sarkastyczny, uroczysty, fatalistyczny, nostalgiczny, dramatyczny, żarliwy, ponury, beztroski lub wesoły.

Czym jest nastrój w literaturze?

Podczas gdy ton oznacza punkt widzenia autora, nastrój utworu jest atmosferą utworu i ogólnym odczuciem, jakie przekazuje czytelnikowi. Chociaż ton Charlesa Dickensa może być ironiczny, cyniczny i sprytny w powieściach takich jak… Ponury dom i Trudne czasy , ale nastrój, jaki stwarza swoim czytelnikom, jest ponury i intrygujący. Autorzy przekazują nastrój za pomocą języka figuratywnego i urządzenia literackie , pozwalając czytelnikowi poczuć każdy nastrój, jaki wywołuje pisanie.

Przykłady nastroju

Prawie wszystkie słowa przydatne do opisania tonu mogą również funkcjonować jako słowa nastroju: tęsknota, nostalgia, przerażenie, pasja i podniecenie, wszystkie kwalifikują się jako nastroje i dźwięki. Tak jak postać z opowieści może mówić gniewnym lub oburzonym tonem, czytelnik może doświadczyć gniewnego nastroju, czytając o tej postaci. Ton postaci przekłada się na nastrój czytelnika poprzez specyficzne dialogi, mimikę i inne deskryptory. Na przykład w opowiadaniu „The Pit and the Pendulum” Edgar Allen Poe po mistrzowsku wykorzystuje poczucie lęku swojego bohatera, aby wzbudzić podobny lęk w czytelniku.

Jednak nastrój czytelnika nie musi pasować do tonu wyrażanego przez autora, narratora czy bohatera. Na przykład w powieści grozy główni bohaterowie mogą nocować w ciemnym pokoju. Mogą się dobrze bawić, a fragment może być napisany nonszalancko, ale dzięki oprawie, gatunkowi, wskazówkom kontekstowym i szczegółom czytelnik odbierze znacznie bardziej złowrogi klimat. Oznacza to, że czytelnik doświadcza przerażającego nastroju na długo przed tym, jak zrobią to postacie w historii.

różnica między jasnym a ciemnym mięsem

MasterClass

Sugerowane dla Ciebie

Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.

Uczy sztuki opowiadania historii

Uczy pisania

Uczy pisania scenariuszy

Uczy pisania dla telewizji

która oliwa z oliwek najlepiej nadaje się do gotowania

Chcesz dowiedzieć się więcej o pisaniu?

Zostań lepszym pisarzem z Roczne członkostwo MasterClass . Uzyskaj dostęp do ekskluzywnych lekcji wideo prowadzonych przez mistrzów literatury, w tym Joyce Carol Oates, Neila Gaimana, Dana Browna i innych.