Dowiedz się więcej o winie Barolo: odkryj historię, cechy charakterystyczne i pary dla króla win

W panteonie wielkich regionów winiarskich świata obok włoskiego wina Barolo znajduje się włoskie wino Barolo francuski szampan , Burgundii i kosztownego Bordeaux . Ten król win słynie z mocnych tanin oraz intrygujących i kontrastujących aromatów zarówno smoły, jak i róży.

Przejdź do sekcji

• Co to jest Barolo?
• Jaka jest historia Barolo?
• Czym jest strefa Barolo?
• Jak powstaje Barolo?
• Jakie są cechy Barolo?
• Jak sparować i podawać wino Barolo?
• Dowiedz się więcej o MasterClass Jamesa Sucklinga

Smak, aromat i struktura — ucz się od mistrza wina Jamesa Sucklinga, który uczy Cię doceniać historie zawarte w każdej butelce.

Co to jest Barolo?

Barolo to czerwone wino z szczepu nebbiolo. Winorośl Nebbiolo pokrywa wzgórza Langhe w Piemoncie w północnych Włoszech, z najlepszymi winnicami położonymi na zboczach. Wina wytwarzane z tych winorośli mają niesamowitą złożoność i strukturę i są jednymi z najbardziej wiekowych ze wszystkich win.

Barolo nosi włoską klasyfikację wina Oznaczenie pochodzenia i gwarancja (DOCG), co oznacza, że ​​wino musi być wyprodukowane w 100% z winogron nebbiolo z gminy Barolo i zatwierdzonych okolic. Wina Barolo mają wymagania dotyczące długiego dojrzewania i muszą przejść przez rządowy panel degustacyjny.

Jaka jest historia Barolo?

Uprawa winorośli i produkcja wina mają wielowiekową historię w północnych Włoszech, ale wino z Piemontu było rustykalne i słodkie aż do połowy XIX wieku. Wino Barolo, jakie znamy, zostało stworzone przez Camillo Benzo, hrabiego Cavour, który z pomocą francuskiego winiarza Louisa Oudarta rozpoczął fermentację swoich win Barolo, aby stały się suche. Cavour współpracował również z Pier Francesco Staglieno, który był pionierem w stosowaniu zamkniętych zbiorników fermentacyjnych, czyniąc Barolo mniej podatnym na wady utleniania i lotnej kwasowości.

Markiza Barolo wynajęła Louisa Oudarta, aby również dla niej zrobił wino, z jej winnic w miastach, które teraz tworzą Strefę Barolo. Monarcha panującej tam dynastii, Karol Albert z Sardynii, tak bardzo polubił jej wina, że ​​zaczął sadzić winnice wokół swoich zamków w regionie. Ten związek z rodziną królewską doprowadził do tego, że Barolo jest znane jako wino królów, które ostatecznie stało się królem win.

Styl Barolo ponownie ewoluował w latach 70. i 80., kiedy trendy na międzynarodowych rynkach wina faworyzowały wina o mniejszej zawartości tanin, które nie musiały być tak długo leżakowane przed wypiciem. Wielu młodych producentów Barolo, w tym Domenico Clerico, Luciano Sandrone i Enrico Scavino z Paolo Scavino Winery, przeszło na styl nowoczesny. Wymagało to zastosowania krótszych czasów maceracji i fermentacji, a także nowych beczek z dębu francuskiego w celu zmiękczenia tanin i dodania aromatu waniliowego. Krytycy twierdzą, że ten styl jest początkowo atrakcyjny, ale wina nie mają wieku starzeniowego tradycyjnego Barolo. Stylistyczne przeciąganie liny między modernistami a tradycjonalistycznymi producentami, do których należą Vietti, Marcarini i Giuseppe Mascarello, zostało nazwane przez prasę wojnami Barolo. Wiele argumentów zanikło, niektórzy moderniści wrócili do używania dużych starych beczek dębowych, a niektórzy tradycjonaliści stosowali krótsze czasy maceracji. Kilku producentów produkuje nawet Barolo zarówno w tradycyjnym, jak i nowoczesnym stylu.

Czym jest strefa Barolo?

Strefa Barolo to obszar, na którym można uprawiać winogrona nebbiolo do produkcji wina Barolo. Znajduje się około 7 mil na południowy zachód od miasta Alba. Strefa Barolo opiera się na pięciu głównych miasteczkach: Barolo, La Morra, Castiglione Falletto, Serralunga d'Alba i Monforte d'Alba. Prawie 90% wina Barolo jest produkowane w tych pięciu miasteczkach. Części peryferyjnych obszarów Grinzano, Verduno i Novello zostały dodane do Strefy w 1934 roku, chociaż producenci z Barolo i Castiglione Falletto protestowali przeciwko temu dodaniu, co ich zdaniem osłabiło markę Barolo. Oficjalne granice strefy Barolo zostały rozciągnięte jeszcze bardziej w 1966 roku, kiedy prawo DOC dla regionu dodało części miasteczek Diano d’Alba, Roddi i Cherasco. Obecnie Strefa Barolo obejmuje około 3100 akrów winorośli, co czyni ją około trzy razy większą od sąsiedniego regionu Barbaresco.

jak uprawiać czosnek w pomieszczeniu w wodzie

Strefa Barolo obejmuje dwa różne typy gleby, z których powstają wina o różnych właściwościach.

• W zachodniej części miasta Barolo i La Morra leżą na wapiennym marglu, glebie zwartej i żyznej. Winogrona uprawiane na tej glebie wytwarzają wina gotowe do picia wcześniej, o bardziej miękkich taninach i bardziej aromatycznym profilu.
• Na wschodzie ubogie w składniki odżywcze, porowaty sprasowany piaskowiec tworzy glebę Serralunga d'Alba i Monforte d'Alba, które produkują wina, które są bardziej taniczne i intensywne, a dojrzewanie trwa dłużej. Gleba Castiglione Falletto to mieszanka dwóch rodzajów.

Barolo jako całość jest uznawane przez rząd włoski za Kontrolowana i gwarantowana nazwa pochodzenia (DOCG) oznaczenie, najwyższy poziom jakości.

MasterClass

Sugerowane dla Ciebie

Zajęcia online prowadzone przez największe umysły świata. Poszerz swoją wiedzę w tych kategoriach.

Uczy Doceniania Wina

Uczy Gotowania I

Uczy Gotowania

Uczy sztuki gotowania w domu

Jak powstaje Barolo?

Barolo powstaje w 100% z winogron nebbiolo. Zbiory odbywają się od połowy do końca października. Tradycyjnie fermentacja a maceracja moszczu gronowego trwa nawet dwa miesiące w dużych dębowych beczkach, co jest niezbędne do złagodzenia intensywnych tanin właściwych nebbiolo. Następuje konwersja malolaktyczna, która zamienia część ostrego kwasu jabłkowego wina w bardziej miękki kwas mlekowy.

Następnie Barolo musi być leżakowane przez co najmniej dwa lata w dębowych beczkach, albo tradycyjnych dużych, neutralnych dębowych beczki lub mniejszy, nowy dąb francuski beczki używane przez modernistycznych producentów.

• W przypadku wina Barolo DOCG wymagany jest dodatkowy rok leżakowania w butelce.
• Barolo Riserva musi być leżakowana przez co najmniej trzy lata w dębie i dwa lata w butelce. W praktyce najlepsi producenci leżakują swoje wina dłużej niż jest to wymagane przed wprowadzeniem na rynek.

Jakie są cechy Barolo?

Myśl jak profesjonalista

Smak, aromat i struktura — ucz się od mistrza wina Jamesa Sucklinga, który uczy Cię doceniać historie zawarte w każdej butelce.

Barolo to mocne, pełne, czerwone wino. Ma wysoką zawartość taniny i kwasowości, dlatego wymaga lat leżakowania, zanim będzie gotowy do picia. Może zawierać dużo alkoholu, do 14,5% w ciepłym roczniku. Barolo szybko traci kolor, gdy się starzeje, zmieniając z czasem kolor od granatu do bladej cegły.

Najbardziej charakterystyczne aromaty Barolo pojawiają się dopiero po kilku latach leżakowania. Obejmują one:

• Czerwona i czarna wiśnia
• Śliwka
• Róże
• Tytoń
• Skórzany
• Smoła
• Lukrecja
• Skórzany
• Biała trufla

Jak łączyć i podawać wino Barolo?

Połącz odważne wina Barolo z równie aromatycznym jedzeniem. Unikaj ryb lub łagodnych dań z drobiu, które będą zdominowane przez taniny wina . Klasyczne specjały z Piemontu, takie jak trufle, dziczyzna i dojrzałe sery, będą szczególnie dobrze komponować się z winem z regionu.

Wypróbuj Barolo z:

• Duszone mięso, takie jak jagnięcina, wołowina lub dzik. Wypróbuj z Krótkie żeberka duszone w czerwonym winie szefa kuchni Thomasa Kellera .
• Pieczone ptaki łowne, takie jak bażant, perliczka czy kaczka. Wypróbuj z Pieczony kurczak Gordona Ramsaya .
• Dania z truflami, jak fondue z truflami czy risotto z grzybami.
• Wędliny i pasztet.
• Mocne sery jak parmezan czy gorgonzola.

Barolo może się starzeć przez dziesięciolecia. Jedynym błędem jest picie go zbyt młodo, więc odczekaj co najmniej pięć lat po dacie rocznika. Podczas serwowania Barolo upewnij się, że dekantować i podawać w dużych kieliszkach do wina. Napowietrzanie zmiękczy taniny w winie.

Dowiedz się więcej o docenieniu wina w MasterClass Jamesa Sucklinga.